Τελικά είσαι άθεος ή μήπως λες μαλακίες;

Πιστεύω στον Θεό αλλά είμαι άθεος. Ή μάλλον δεν πιστεύω στον Θεό αλλά δεν είμαι άθεος. Μισό, γιατί μπερδέυτηκα. Ας τα πάρουμε λίγο απ’την αρχή…

Μέχρι τα 17 μου σχεδόν ήμουν κι εγώ, όπως σχεδόν όλοι όσοι γεννηθήκαμε στην Ελλαδίτσα, Χριστιανός Ορθόδοξος. Όχι ιδιαίτερα πιστός αλλά ήμουν (άλλωστε το λέει και η ταυτότητά μου…χα χα χα). Όχι ενσυνείδητα αλλά ήμουν. Όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο και διευρύνθηκαν οι πνευματικοί μου ορίζοντες (μη χέσω…) δήλωσα περίτρανα ότι είμαι άθεος κι άρχισα να μισώ οτιδήποτε είχε σχέση με τη θρησκεία ή την πίστη (πράγματα διαφορετικά όπως θα εξηγήσω παρακάτω…). Όταν οι ήδη διευρυμένοι πνευματικοί μου ορίζοντες ξεχείλωσαν, με έκπληξη συνειδητοποίησα πως α) όσο μαλάκας ήμουν όταν έλεγα πως είμαι χριστιανός, άλλο τόσο ήμουν όταν έλεγα πως είμαι άθεος και β) τελικά υπάρχει θεός.

Θεός. Ποιος θεός όμως; Τι θεός; Τι είναι «ο Θεός»; Μια έννοια; Ένα ον;

Δέχομαι την ύπαρξη ενός ανώτερου από μένα όντος; Σαφώς! Το τσιτάχ π.χ. είναι πολύ ανώτερος δρομέας από όσο θα γίνω εγώ ποτέ. Το δελφίνι πολύ καλύτερος κολυμβητής. Και ο αετός πετάει (χρειάζεται να πω κι άλλα;). Άρα ναι υπάρχουν όντως ανώτερα όντα από μένα και πολλά μάλιστα. Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσω πως όταν λέω «εγώ» η «εμένα» συμπυκνώνω όλη την ανθρωπότητα στο πρόσωπό μου, έτσι για να το παίξω κι εγώ λίγο θεός… Η πραγματική ερώτηση κύριοι είναι «ανώτερο σε τι και με ποια κριτήρια;» Γιατί αντίστοιχα κι εγώ είμαι ανώτερος από τα υπόλοιπα ζώα γιατί έχω αντιτακτούς αντίχειρες και ικανότητα ομιλίας και κριτικής σκέψης. Άρα, υπό αυτή την έννοια, ανώτερο, υπέρτατο, υπεργαμάτο, όλα-τα-σφάζω-όλα-τα-μαχαιρώνω ον, sorry μάγκες αλλά δεν υπάρχει. Κι αν κάποιος το έχει δει ας μου το δείξει κι εμένα. Κι όταν λέω ΟΝ εννοώ ακριβώς αυτό! Κάτι που να ζει, να αναπνέει και να υπάρχει μέσα στις 3-4 διαστάσεις που μπορεί να αντιληφθεί ο άνθρωπος. (Οι διαστάσεις είναι γύρω στις 11, μπορεί και παραπάνω. Ακόμα και τον χρόνο, την 4^η διάσταση δεν μπορούμε να τον αντιληφθούμε πλήρως. Το μόνο που αντιλαμβανόμαστε είναι τα αποτελέσματα του.)

«Το είπες και μόνος σου χαζούλη! Ο Θεός είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε, να το μετρήσουμε και να το αισθανθούμε. Είναι πέρα πάνω και έξω από τις 3 διαστάσεις» Σοβαρα;;;; Τότε ποιο το νόημα ρε μεγάλε; Αν δεν μπορώ να τον αντιληφθώ τότε τι να τον κάνω; Πού είναι ο Θεός αυτός όταν σκοτώνονται τόσοι άνθρωποι καθημερινά; Κι όχι για να τους σώσει αλλά για να μου πει κι εμένα αν πέθαναν για κάποιο λόγο ή επειδή έτσι του κάπνισε!

Οπότε ερχόμαστε στη θεωρία του μη παρεμβατικού Θεού ο οποίος «τα πάντα εν σοφία εποίησε» κι έτσι έδωσε στους ανθρώπους ελεύθερη βούληση και ελευθερία επιλογής και τους άφησε πάνω στην γη για (να την κάνουν μπουρδέλο και) να μάθουν απ’ τα λάθη τους και να Τον ανακαλύψουν από μόνοι τους. Κι αν εγώ βαρεθώ, αν κουράστηκα να ψάχνω, αν δεν γουστάρω να τον ανακαλύψω; Τι γίνεται τότε; Τι θα κάνει αυτός ο θεός; Θα πάψει να υπάρχει έτσι απλά; Θα εξαφανιστεί μαζί με τον τελευταίο που πίστευε σε Αυτόν;

Κύριοι τα έχουμε πει αυτά, αλλά επειδή η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως ας το πούμε άλλη μία. Ο θεός είναι μια εφεύρεση του ανθρώπου για να νιώθει λίγο καλύτερα όταν κολυμπάει στα σκατά. «Ένα ψυχολογικό δεκανίκι» όπως πολύ εύστοχα κάποιον άκουσα να λέει. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο…As simple as that! Άλλοι τον έχουν ανάγκη περισσότερο, άλλοι λιγότερο κι άλλοι καθόλου. Δεκτό και απολύτως σεβαστό. Τώρα αν οι θρησκείες εκμεταλλεύτηκαν την αδυναμία αυτή του ανθρώπου είναι άλλο θέμα. Για τις θρησκείες δεν έχω κάτι να πώ. Το θεωρώ αστείο και ανούσιο και ο νοών νοείτω. Θα πω μόνο το εξής για να το βγάλω από μέσα μου (άλλωστε γι’αυτό γράφω αυτό το πράμα-του-διαόλου-πώς-το-λέτε-εσείς-οι-νέοι blog)

Όποιος έχει IQ μεγαλύτερο από αμοιβάδας μπορεί πολύ εύκολα να συνειδητοποιήσει πως το να κάνεις το σταυρό σου πιο γρήγορα και πιο πολλές φορές από τους υπόλοιπους μες την εκκλησία, ή το να κάνεις μετάνοιες ίσαμε το ημιυπόγειο, δεν σου εξασφαλίζει αυτομάτως μια (καλύτερη) θέση στον Παράδεισο. Στον Παρα-whaaaat??? Το κοντινότερο πράγμα που θα δεις σε παράδεισο είναι η παιδική σου ηλικία (κι αυτό δυστυχώς όχι πάντα κι όχι για όλους) κι όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσεις τόσο καλύτερα για όλους μας δικέ μου! Βέβαια το να πιστεύεις στον Θεό και (στην προκειμένη στον καλό και σοφό Θεούλη των χριστιανών) και το να είσαι καλός χριστιανός (όπου “χριστιανός” μπορεί να αντικατασταθεί με οποιαδήποτε άλλη θρησκεία ή δόγμα για να μην υπάρχουν και παρεξηγήσεις) είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Όλα είναι θέμα εξέλιξης του μυαλού σου. Αν π.χ. κάποιος είναι ακόμα στο στάδιο της αμοιβάδας που λέγαμε πριν τότε μάλλον είναι θρήσκος και «καλός χριστιανός». Συνέχισε να ταΐζεις τις ήδη τροφαντές και ακόλαστες κοιλιές των τραγοπαπάδων. Τουλάχιστον ας μπει επιτέλους αυτός ο γαμοφόρος στην εκκλησιαστική περιουσία (καλά αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…)μπας και σωθεί η χώρα κι έτσι θα επωφεληθούμε κι εμείς οι υπόλοιποι από τη βλακεία σου. Όταν η κατά τ’ άλλα συμπαθής αμοιβάδα αποκτήσει σπονδυλική στήλη παραγεμισμένη με λιγάκι νωτιαίο μυελό κι αρχίσει να περπατάει στα δυο της πόδια, τότε ίσως να νιώσει “μια εσωτερική ανάγκη να ακουμπήσεις κάπου την ψυχή σου, να στηριχτείς σε κάτι μεγαλύτερο και δυνατότερο από σένα – γιατί δεν μπορείς να δεχτείς ότι είσαι μόνος σου σε αυτόν τον μάταιο κόσμο”. Fine by me! Be my guest!

Όσον αφορά τους θρήσκους λοιπόν, ναι είμαι άθεος. Τι θα πει όμως άθεος; Δεν αναγνωρίζεις καμία θρησκεία και δεν πιστεύεις σε κανέναν θεό; Μαγκιά σου! Από κει και πέρα όμως; Σε κάτι θα πιστεύεις, δε μπορεί! Ο επιστήμονας πιστεύει στην θεωρία της εξέλιξης των ειδών (duh…!) O σαϊεντολόγος στους εξωγήινους. Ο κομμουνιστής στον Λένιν-την επανάσταση-το κόμμα όπου βολεύει τέλος πάντων. Ο σατανιστής στον Satanic-διαβολέιτορ που έλεγαν και τα Ημισκούμπρια. Ο χριστιανός στον καλό Θεούλη. Ο ισλαμιστής στον Αλλάχ. Ο εβραίος στον Γιαχβέ. κ.ο.κ. Εσύ φίλε μου άθεε σε τι πιστεύεις; Δεν πιστεύεις τίποτα; Μήπως τότε απλά είσαι καχύποπτος; Πιστεύεις ΣΤΟ τίποτα; Μήπως είσαι κι εσύ ένα τίποτα; Μήπως ακυρώνεις την ίδια σου την ύπαρξη έτσι; Πιστεύεις στο μηδέν; Μήπως είσαι μηδενιστής τότε; Δεν γίνεται να μην πιστεύεις σε κάτι. Και στο λέω εγώ που έχω υπάρξει άθεος για πολλά χρόνια. Άρα την επόμενη φορά που θα πεις ότι είσαι άθεος σκέψου το καλύτερα. Διότι δεν σε ρώτησα σε τι ΔΕΝ πιστεύεις!!! Πες μου όμως σε ΤΙ στο διάολο πιστεύεις! Το να αρνείσαι τα πάντα είναι η εύκολη λύση. Έχεις κάτι καλύτερο να μας προτείνεις; Όχι; Ε, fuck off!

Όσο για μένα…Τι πιστεύω εγώ; Πιστεύω ότι υπάρχει θεός. (Ναι, ξέρω ακούγεται λίγο γελοίο μετά τα όσα έχω πει). Πιστεύω ότι ο θεός είναι παντού γύρω μας και μέσα μας. Πιστεύω ότι ο θεός είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ο καθένας είναι ο θεός του εαυτού του και ταυτόχρονα ο θεός όλου του σύμπαντος. Και το όνομα που του δίνω; Όπως αυθαίρετα ονόμασαν όλοι οι υπόλοιποι τον δικό τους θεό...Θεό, έτσι θα τον ονομάσω κι εγώ. Για την ώρα μου αρκεί…Φαντάζομαι τώρα κουνάτε το κεφάλι σας και λέτε «τι μαλακίες μας λέει αυτός…»

Δεν είμαι εδώ για να πείσω κανέναν. Γενικά εγώ δεν θα σου πω τι να κάνεις και τι όχι. Αυτό είναι υπόθεση του καθενός. Ούτε είμαι εδώ για να κατακρίνω ή να επικροτήσω κανέναν. Τώρα αν κάποιοι το πάρουν προσωπικά και αρχίσουν να με καταριούνται απλά ισχυροποιούν την επιχειρηματολογία μου. Εγώ είμαι εδώ γιατί απλά γουστάρω να ακουστεί η άποψη μου. Κι αν εσύ δεν γουστάρεις να την ακούσεις – άλλα παρ’ όλα αυτά έχεις φτάσει σε τούτην εδώ την αράδα – ποτέ δεν είναι αργά για να πατήσεις το κουμπάκι με το «Χ» πάνω δεξιά στην οθόνη σου. Εκτός αν έχεις κάτι να μου πεις…