Wednesday, March 30, 2011

Μετακομίζω γιατί χωρίζω...


Δηλαδή όχι ακριβώς έτσι αλλά περίπου.

Πριν όμως επεκταθώ θα επιτρέψω στον αγαπημένο μου Τομ Ρόμπινς να με προλογήσει:

"Η αμφιγνωμία είναι πολύ πιο ενοχλητική από τη σχιζοφρένεια. Τουλάχιστον, όταν είσαι σχιζοειδής η μία προσωπικότητα αγνοεί την ύπαρξη της άλλης, ενώ στην αμφιγνωμία οι δύο αλληλοσυγκρουόμενοι εαυτοί  αντιλαμβάνονται πλήρως ο ένας τον άλλο κι αν δεν προσέξεις, όλη σου η ζωή μπορεί να μετατραπεί σε διελκυνστίδα."
Απόσπασμα από το βιβλίο "Αμάντα, το κορίτσι της γης (Another roadside attraction)"

Δεν θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα απο τον αγαπητό Τομ - ο οποίος τυγχάνει να είναι και νονός μου αν δεν το έχετε προσέξει - την κατάσταση που επικρατεί μέσα στο κεφάλι μου...δηλαδή του...στο κεφάλι μας τελος πάντων. Θα αναρωτιέστε για ποιούς μιλάω φυσικά. Εμένα (Τρυποκάρυδος) και αυτούνου που με δημιούργησε (Νικος). Όσοι από σας τον ξέρετε, ίσως ξέρετε και μένα. Δεν ξέρω αν ξέρετε όμως ότι την αποκλειστική επιμέλεια όσων γράφονατι εδω μέσα την έχω εγώ. Άλλωστε εγώ είμαι ο υπογράφων άρα και ο φέρων την ευθύνη. Σωστά; Σωστά. Μέχρι πριν λίγο καιρό τουλάχιστον. Διότι πλέον με λογοκρίνει. Νιώθω την σκέψη του να παραβιάζει την δικιά μου. Θέλει συνεχώς να έχει όλο και πιο ενεργή συμμετοχή στα τεκτενόμενα του blog. Όλα ξεκίνησαν από την ανακαίνηση η οποία φυσικά ήταν δικιά του ιδέα ώστε να είναι "πιό ευπαρουσίαστο και καλλιτεχνικό το blog μας". "Το πίο;;;" είπα εγώ αλλά δεν έδωσα συνέχεια καθώς στο κάτω κάτω αυτός βάζει τα δάχτυλα για την πληκτρολόγηση. Στη τελική τι με νοιάζει εμένα πως φαίνεται; Εμένα με νοιάζει μόνο το τι γράφω. Ύστερα άρχισε να βάζει βιντεάκια, μουσικούλες (ευτυχώς άλλαξε εκείνη την μελαγχολία που έιχε βάλει στην αρχή. Τώρα με τους Tool κάτι πάει κι έρχεται) και παπαράκια. "Κρατήσου Τρυποκάρυδε" έλεγα, "δώσε τόπο στην οργή. Αφοσιώσου μόνο σε αυτά που γράφονται, μην δίνεις σημασία στο περιτύλιγμα". 'Ωσπου μια μέρα άρχισε να έχει άποψη και για τα άρθρα. "Χρίστέ μου, βαστάτε με θα τονε χτυπήσω", σκέφτηκα αλλά κρατήθηκα για να ακούσω τι έχει να πει. 

"- Μήπως το 'Μεγάλες Αλήθειες, Αστικοί Μύθοι και Αιώνιες Απορίες' ήταν μεγάλη καφρίλα; Μήπως να το κατεβάζαμε; Έχουμε βάλει κι αυτό το αισχρό βιντεάκι..."
"- Τι λέ ρε καραγκιόζη; Το άρθρο με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα εδω μέσα; Είσαι με τα καλά σου; Να κατεβάσεις τα βρακιά σου και να χτυπάς το κώλο σου κάτω αμα θες αλλά το άρθρο δεν κατεβαίνει. Τίποτα απ'οτι έχει δημοσιευθεί εδω πέρα δεν κατεβαίνει. Γκέ γκε;"
"- Κι αυτό το πράγμα με τη βωμολοχία...μήπως το ΄χεις παρακάνει λίγο; Δεν υπάρχει ένα άρθρο, ούτε ένα, που να μην γράψεις όυτε μία βρισιά. Κι αυτό το 'Τα ηφαίστεια τον παίρνουν' που απλά βρίζεις χωρίς λόγο τι το θέλες; Για να αποδείξεις ότι ξέρεις να βρίζεις με πολλούς τρόπους;"
"- Είχα πολλά νεύρα όταν το έγραφα και το ανέβασα εν βρασμώ ψυχής, εντάξει; Αλλά δεν κατάλαβα, σιγά μην απολογηθώ κιόλας σε σένα ρε μπαγλαμά. Αν ήθελες ένα clean cut blog να το ονόμαζες 'Ο Νίκος στη χώρα των πεταλούδων - Το ημερολόγιο ενός φλώρου'
"- Εντάξει μπόρει να λέει το όνομα σου στον τίτλο αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να γράφεις ό,τι μα ό,τι θες. Δεν νομίζεις ότι πρέπει να έχω κι εγώ ένα λόγο για το τι γράφεται εδω μεσα. Άλλωστε οι δικοι μου φίλοι είναι αυτοί που σε διαβάζουν. Εσύ δεν έχεις φίλους γιατί βασικά εσύ είσαι μες το μυαλό μου."
"- Κάνε πως απλώνεις χέρι πάνω στο πληκτρολόγιο αν θες να κάνεις τον σταυρό σου με το αριστερό από δω και πέρα!"
"- Μα με το αριστερό τον κάνω και τώρα..."
Όντως είχε δίκιο. Με το αριστερό τον έκανε, όποτε τον έκανε. Δεν μπορούσα να του πώ τίποτα. Επίσης, η αλήθεια να λέγεται, είχε φέρει ένα αδιάσειστο επιχείρημα στο τραπέζι. "Τέλος πάντων, μπορείς να μου λες ιδέες και να κάνεις προτάσεις για το περιεχόμενο των άρθρων, αλλά το γράψιμο θα το κάνω ΕΓΩ! Συνεννοηθήκαμε;" Και δώσαμε τα χέρια.

Κι ύστερα ήρθαν κάτι άρθρα σαν το "Ζωή ποδήλατο" το οποίο αν δεν το είχα ρετουσάρει εγώ θα ήταν σαν σαλάτα εμετού γαρνιρισμένη με δάκρυα μυξοπαρθενας. Χεστήκαμε ρε για το ποδηλατάκι που είχες όταν ήσουνα μαμόθρεφτο. Το οποίο, ακριβώς για να επιβεβαιώσει τον χαρακτηρισμό μου, πήγε και το έδωσε και στη μάνα του να το διαβάσει. Κι επειδή του είπε ότι της άρεσε, έρχεται μια μέρα και μου λέει: "Μήπως να γράφαμε πιο πολλά άρθρα σαν κι αυτό. Έτσι νοσταλγικά και συναισθηματικά;"

Ρε τι πάθαμε με τον μαλάκα που μπλέξαμε; Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σου πηδήξει και τη γυναίκα που λένε και στο χωριό μου. Σε λίγο θα μου πει να ανεβάσουμε και ποίηση η λούγκρα. Κάτι τέτοια έκανε και ο Daron Malakian (τυχαίος ο παραλληλισμός Νικολάκη; Δε νομίζω...) στους System of a Down πριν διακόψουν. Εντάξει δε λέω αυτός ήταν ο ιθύνων νους του συγκροτήματος αλλά από φωνή δεν το 'χε το άτομο, τι να κάνουμε; Αλλά εκεί αυτός επέμενε να τραγουδάει όλο και περισσότερο από δισκο σε δίσκο. Όσπου βαρέθηκε σε κάποια φάση κι ο άμοιρος ο Serj o Tankian και πήρε τη θεική φωνάρα του και άνοιξε δικό του μαγαζί. Και καθώς έκανα κι εγω τέτοιες σκέψης φυγής ήρθε και με βρήκε ο Νικολίνος (πόσο του τη σπάει να τον φωνάζουν έτσι...δεν έχετε ιδέα χεχεχε) το χρυσό μου και μου πρότεινε μια λύση στο προβλημά μας πριν φτάσουν τα πράγματα στο απροχώρητο. Θα μου ανοίξει λέει καινούργιο blog που θα είναι όλο δικό μου και εκεί θα μπορώ να γράφω ό,τι θέλω και όπως το θέλω χωρίς κανένα έλεγχο και περιορισμό. Σε αντάλλαγμα τούτο δω το μαγαζάκι θα το κάνουμε λίγο πιο "έντεχνο". Φυσικά εγώ θα διατηρήσω την γενική επιμέλεια, θα έχει όμως κι εκείνος αυξημένες αρμοδιότητες σχετικά με το περιεχόμενο και τον τρόπο γραφής. Όχι λογοκρισία, άλλωστε και οι δύο σιχαινόμαστε την λέξη και την έννοια πίσω απο αυτή, αλλά κάτι σαν δημιουργικός έλεγχος ένα πράγμα. Στην αρχή έκανα τον δύσκολο και απαίτησα 2-3 πραγματάκια ώστε να καμφθεί η αντίστασή μου. Να αναφερθώ επιτέλους στο about me μιας και είμαι ο γαμοσυντάκτης των γαμοκειμένων, να μου φτιάξει banneraki για να διαφημίζει το blog μου και να μην δώσει ποτέ μα ποτέ το link stη μάνα του.

Και τότε, αφού συμφώνησε και δώσαμε τα χέρια σαν άντρες, εγενείθητω το "Φαγωμένα χαρτάκια". Ένα απλό, λιτό, απέριτο blog χωρίς μουσικές, ψαγμένα background και αρχιδιές όπου θα μπορώ να λέω ότι μου κα...καπνίσει (γαμώ τον δημιουργικό μου έλεγχο μέσα...έχω δώσει και το χέρι μου σαν άντρα βλέπετε...) απευθυνόμενο σε κάφρους και σκουπίδια κυρίως αλλά και σε όποιον ή όποια δουλέυει το μυαλό της σαν αλεξίπτωτο (ξέρετε μωρέ που δουλεύουν καλύτερα όταν είναι ανοιχτά). Σκοπέυω να γράφω εκεί σχεδόν καθημερινά οτιδήποτε παπαριά μου κατέβει, για οτιδήποτε με συγκινήσει μέσα στην μέρα όπως π.χ. ένας απίστευτος κώλος ή ένα ζευγάρι τέλεια βυζά και γενικότερα οτιδήποτε μικρό η μεγάλο μου κεντρίσει την περιέργεια και θεωρήσω ότι είναι άξιο να το μοιραστώ με...το σύμπαν. Επίσης όπως ίσως έχτε διαπιστώσει, οι αναρτήσες στο Trip-O-karidos είναι σαν την Υπερπανσέληνο. Μπορεί να συμβαίνει κάθε 13 χρόνια άλλα είναι μεγαλύτερη, φωτεινότερη και ασκεί μεγαλύτερη βαρύτητα στη γη. Ε μην περιμένετε τέτοια πράγματα από τα Φαγωμένα χαρτάκια γιατί θα είναι ακριβώς αυτό. Ελαφρία, λεπτά και λίγο πριν καταλήξουν στα σκουπίδια.

Σκόπος μας ήταν να το ανακοινώσουμε κοντά στα γενέθλιά  μας (12 Μαρτίου εγώ, 19 αυτός) αλλά ένεκα του τρομερού φόρτου εργασίας (έχει πέσει τόσο ξενύχτι και τόσο μεθύσι τις τελευταίες εβδομάδες, οπότε που καιρός για γράψιμο...;) το καθυστερήσαμε λιγάκι. Πάντως θέλαμε να προλάβουμε τον Μάρτιο οπωσδήποτε μιας και εκτός από μήνας των γενεθλίων μας είναι και ο πρώτος μήνας της άνοιξης, είναι ο μήνας που η φύση αναγεννάται, που τα λουλούδια ανθίζουν, που τα πουλιά καλαηδούν που τα μωρά γεννιούνται. Αλήθεια έχετε προσέξει ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν γενέθλια τον Μάρτη. Με παραξένεψε λιγάκι αυτό, αλλά κάθησα και το σκέφτηκα και τελικά βρήκα ότι είναι πολύ λογικό. Για να γεννηθεί κάποιος Μάρτη σημαίνει ότι συνελήφθει Ιούνιο άν είναι κανονικό και Αύγουστο αν είναι εφταμηνίτικο. Συμπερασμα: People fuck like crazy during summer....Αντε και στα δικά μας.

ΥΓ:
 - Νιώθω σαν τον πατέρα που βλέπει το παιδί του να μεγαλώνει και να φεύγει από το σπίτι. Και να σκεφτείς ότι είσαι μόλις ενός χρόνου, Κι όμως άνοιξες τα φτερά σου κι είσαι έτοιμος να πετάξεις έξω στον κόσμο μόνος σου, με τις δικές σου δυνάμεις.
- Κόψε τις μαλακίες και τους συναισθηματισμούς. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι είμαι γνήσιος έλληνας. Και σαν τέτοιος έκανα ότι θα έκανε κάθε νέος στην ηλικία μου που σέβεται τον εαυτό του. Το καινούργιο μου σπίτι είναι απέναντι από το πατρικό, το νοίκι το πληρώνεις εσύ και το κυριότερο...Θα είμαι σύνέχεια εδώ για να μου πλένεις και να μου μαγειρεύεις.
- (Ωχ, τον ήπιαμε...) Χρόνια πολλά μικρό τέρας. 
- Όξω από δω ρε κωλόγερε που θα με πεις και τέρας. Άντε χρόνια πολλά και σε σένα. 28 είναι πολλά ψαρα;;; μουα χα χα χα. Αλήθεια η καράφλα πως πάει; Μεγαλώνει, μεγαλώνει;
- Άμα σου γαμ...
- Εεεεε!! Μη βρίζεις! Ντροπή. Δημιουργικός έλεγχος δεν είπαμε...;
- Το γαμάς κύριε πρόεδρε ή δε το γαμάς;


Tuesday, March 8, 2011

Στον αστερισμό του μαλάκα...

Αγαπητέ αναγνώστη μα κυρίως αγαπητή αναγνώστρια, επειδή νιώθω τον παλμό του μοντέρνου ανθρώπου και δη του νεοέλληνα κι επειδή συμμερίζομαι τα άγχη και τις αγωνίες του, είπα να συνδράμω κι εγώ με τον δικό μου τρόπο στην προσπάθεια για επίτευξη ψυχικής υγείας και ισορροπίας. Να βάλω έτσι, με αυτό τον τρόπο το δικό μου λιθαράκι στην -συγκινητική, η αλήθεια είναι- προσπάθεια για κατεύναση του όποιου αισθήματος αγανάκτησης και να δώσω τέρμα στις όποιες σκέψεις για ξεσηκωμούς πορείες κτλ. Κι όχι αγαπητέ αναγνώστη, πως υπονοώ κάτι για την αποτελεσματικότητα της εξαιρετικής δουλειάς και προσπάθειας της Όλγας της Τρέμη και του Γιάννη του Πρετεντέρη που καθημερινώς δίνουν μάχη με το κατεστημένο για να σας προσφέρουν αδόλως αγνή, καθαρή, χωρίς σκοπιμότητες και χωρίς περιστροφές ενημέρωση. Απλά και μόνο επειδή ξέρω πως ο έλληνας δεν αρκείται μόνο στα γεγονότα. Δεν αρκείται μόνο στο παρόν. Τουναντίον τον απασχολεί εντόνως το μέλλον. Το θέλει λίγο το μεταφυσικό του ο έλληνας. Και φυσικά τι καλύτερος και πιο έγκυρος τρόπος υπάρχει για να ενημερωθεί κάποιος για τα μελλούμενα από το να διαβάσει τα ζώδια. Ναι τα ζώδια αγαπητέ αναγνώστη! Διότι η ερμηνεία των θέσεων των πλανητών και η επίδραση τους στην διαμόρφωση χαρακτήρων και χαρακτηριστικών είναι επιστήμη. Δεν είναι παίξε-γέλασε. Κι όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι κάλτσα! (Ναι, η κάλτσα είναι βρισιά κι όποιος υποστηρίζει το αντίθετο να μην του ξανασηκωθεί...)

Και ποιος ο καταλληλότερος από το να δώσει αστρολογικές προβλέψεις από έναν επιστήμονα που διαθέτει κιόλας το κληρονομικό χάρισμα; Ουδείς κύριοι! Μόνο εγώ, ο Τρυποκάρυδος, που έχω φάει τη ζωή μου στα πανεπιστήμια (κι εκεί θα την τελειώσω μου φαίνεται...) και τα εργαστήρια. Εγώ με την ορθολογιστική σκέψη και την τετράγωνη λογική, που παράλληλα τυγχάνει να είμαι απ' ευθείας απόγονος του ξώγαμου παιδιού του Νοστράδαμου και της Ιωάννας της Λορένης. Εγώ που όλα τα καζίνο και τα προποτζίδικα έχουν βγάλει περιοριστικά μέτρα εναντίον μου και απαγορεύεται να τα πλησιάσω σε λιγότερο από 100 μέτρα. Ο μόνος που θα μπορούσε επάξια να με συναγωνιστεί φίλε αναγνώστη θα ήτω ο καρπός της ένωσης του Κώστα του Λεφάκη και της Βιργινίας της Λεούση (όπως πρόσεξες πολύ εύστοχα αετομάτη αναγνώστη μου, τα ονόματα όλων των μεγάλων προσωπικοτήτων  συντάσσονται ως εξής: οριστικό άρθρο-Όνομα -οριστικό άρθρο-Επίθετο. Για παράδειγμα: ο Πέτρος ο Πέτρας, ο Μπάμπης ο Σουγιάς, ο Γιάγκος ο Δράκος κ.ο.κ.) αλλά σιγά μη γαμήσει ποτέ ο πούστης την χοντρή, οπότε κι εγώ είμαι καταδικασμένος να μην έχω άξιο αντίπαλο...

Ας μην χρονοτριβούμε όμως άλλο, γιατί ξέρω ότι έχετε μεγάλη αγωνία. Σας παρουσιάζω λοιπόν τα πραγματικά ζώδια και την πραγματική ερμηνεία τους.

Κρύος
Ο Κρύος φίλοι αναγνώστες είναι ένα άκρως παρεξηγημένο ζώδιο. Το σύμπαν αλλιώς τα είχε σχεδιάσει γι' αυτόν κι αλλιώς του βγήκαν. Ο Κρύος θα έπρεπε να είναι ο μπροστάρης, ο δυναμικός, η ψυχή της παρέας, αυτός που λέει τα πιο γαμάτα ανέκδοτα. Δυστυχώς όμως είναι το ακριβώς αντίθετο.Ο Κρύος είναι κάτι σαν τον Αλέκο Τζανετάκο στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες. Το παιδί της καρπαζάς. Μη γελιέστε όμως, είναι πιο απαραίτητοι κι από τη σέλα στο ποδήλατο. Μπορείς και χωρίς αυτήν, τα πράγματα όμως είναι πολύ καλύτερα όταν υπάρχει. Πιο πρακτικοί κι από ανοιχτό περίπτερο στις 3 τα ξημερώματα. Μπορεί να μην το χρειαστείς ποτέ, όταν όμως θες να γαμήσεις και δεν έχεις καπότες, χαίρεσαι πάρα πολύ όταν έχεις ένα δίπλα σου. Έτσι και οι Κρύοι. Θέλεις πάντα ένα δίπλα σου για να δείχνεις εσύ γαμάτος. Να λέει ανέκδοτα πριν από σένα για να γελάνε όλοι με τα δικά σου. Βέβαια η άδικη μοίρα του Κρύου είναι να μην τον θέλει κανείς όταν επιτευχθεί ο εκάστοτε σκοπός. Όταν π.χ. είστε σε μια παρέα και αφού πει τις κρυάδες του έρχεσαι εσύ σαν σίφουνας και ρίχνεις το γκομενάκι, του λες διακριτικά να πάρει τον πούλο για να συνεχίσεις σόλο το παιχνίδι. Εξ' ου και η έκφραση: "Α να χαθείς Κρύε!". Κατά τ' άλλα οι κρύοι έχουν καλοσυνάτο βλέμμα. ωοειδές πρόσωπο ευγενική φυσιογνωμία και λεπτούς τρόπους. Τους αρέσει να απολαμβάνουν μεγάλες βόλτες στην παραλία, να διαβάζουν ποίηση ακούγοντας κλασσική μουσική και να τρώνε γκουρμέ γεύματα με τη συνοδεία ακριβού κρασιού και καλής παρέας.
Τυχερός αριθμός: Το 5247. Αγαπημένο χρώμα: Βερυκοκί  

Σταύρος
Το σωστό είναι  Σταύρος και όχι Ταύρος όπως λανθασμένα πολλοί πιστεύουν επειδή κατοικούν συνήθως στον Ταύρο ή τον Περισσό αν και έχουν παρατηρηθεί σημαντικοί σε νούμερα πληθυσμοί Σταύρων στην Εκάλη, τον Διόνυσο και άλλες φτωχογειτονιές. Οι Σταύροι με ωροσκόπο Πρόβατο είναι αγαθοί και πειθήνιοι χωρίς αυτό να τους στερεί κάτι από την ομορφιά και τη χάρη τους. Πως θα μπορούσε άλλωστε με τόσο μούσι και τόση τζίβα στο μαλλί; Όσο για τις φήμες που θέλουν τις γυναίκες εκπροσώπους του ζωδίου τριχωτές σε συγκεκριμένα σημεία του σώματός τους πρόκειται για κακοήθειες που διαδίδουν οι δεξιοί. Συχνά οι Σταύροι συναθροίζονται σε αγέλες και εκτελούν ομαδικές δραστηριότητες όπως ποιητικές βραδιές με ανάγνωση αποσπασμάτων από το ριζοσπάστη, νυχτερινή αφισοκόλληση, και διοργάνωση πορειών. Απολαμβάνουν τις μακριές βόλτες σε μακρινά νησιά όπως η Μακρόνησος και η Γυάρος, τα κονσερβοκούτια και γενικότερα ό,τι πει το "κόμμα" ότι είναι καλό. Τυχερός αριθμός: Όλοι οι αριθμοί είναι ίσοι και εξίσου τυχεροί. Αγαπημένο χρώμα: Το χρώμα της επανάστασης

Τρίδυμοι
Άλλη μια παρανόηση που οφείλεται καθαρά και μόνο στους μηχανισμούς και τα κέντρα ελέγχου της Νέας Τάξης Πραγμάτων που απλώνει αργά αλλά σταθερά τα πλοκάμια της γύρω μας. Οι ονομασία Τρίδυμοι, λοιπόν, και όχι Δίδυμοι (πληροφορίες λένε πως η ονομασία Δίδυμοι προήλθε ως φόρος τιμής στην πτώση των δίδυμων πύργων και πέρασε στο συλλογικό υποσυνείδητο τόσο ύπουλα ώστε να νομίζουμε ότι πάντα έτσι τους λέγαμε) προέρχεται από τον τρίδυμο λαχνό του λαχείου και όπως καταλαβαίνεις φίλε αναγνώστη οι εκπρόσωποι αυτού του ζωδίου είναι παιδιά τζιμάνια. Όσοι έχουν ωροσκόπο Άλογο έχουν μια τάση προς τον ιππόδρομο ενώ αυτοί του δεύτερου δεκαημέρου με ωροσκόπο Βαλέ συχνάζουν σε καζίνο και λέσχες. Γενικά είναι καλόκαρδοι και παρεξηγημένοι άνθρωποι. Τι φταίνε άλλωστε που όταν γεννήθηκαν τα άστρα παίζανε μπαρμπούτι και η ζαριά ήταν ασσόδυο. Η σχέση τους με το χρήμα και τα υλικά αγαθά γενικότερα είναι μια σχέση αγάπης και μίσους. Αν τους έχει κάτσει η κέντα και τους πετύχεις στη καλή τους μέρα θα περάσεις πολύ καλά καθώς μπροστά στην καλοπέραση και το ευ ζειν δεν υπολογίζουν ούτε χρήματα ούτε τίποτα. Αν όμως τους πετύχεις σε μέρα που δεν τους κάθεται φύλλο ούτε επί πληρωμή καλύτερα να αλλάξεις πεζοδρόμιο γιατί το λιγότερο που θα κάνουν είναι να σου ζητήσουν δανεικά. Η εναλλαγές της διάθεσης τους είναι χαρακτηριστικές όσο και ικανότητα τους να θυμούνται αριθμούς και χρώματα. Γενικά οι Τρίδυμοι είναι άνθρωποι των άκρων. Μπορεί να είναι άκρως επιτυχημένοι αλλά και χαμηλότερα από τον πάτο. Σαν τις δύο όψεις ενός νομίσματος... Τυχερός αριθμός: Πλάκα μου κάνεις...; Αγαπημένο χρώμα: Φλος ρουαγιάλ 

Καρκίνος (στο σκώτι και το πλεμόνι)
Πολλοί πιστεύουν, λαθεμένα για άλλη μια φορά, ότι το όνομα αυτού του ζωδίου προκύπτει από την υποσυνομοταξία (καρκινοειδή) στην οποία ανήκει το άκακο μαλακόστρακο αρθρόποδο γνωστό και ως κάβουρας. Η πραγματικότητα όμως απέχει έτη φωτός. Το όνομα αναφέρεται ξεκάθαρα στην αρρώστια που μαστίζει την ανθρωπότητα. Το ίδιο κάνει και η πραγματικότητα που αφορά στον χαρακτήρα των Καρκίνων αντίθετα από την κοινή πεποίθηση. Πόσες φορές έχετε ακούσει κάποια γκόμενα, συνήθως, -no offence, but it's true- να λέει: "Αααααα καρκινάκι είσαι μωρέ; Τι γλυκό; Είστε τόσο ευαισθητούλια εσείς τα καρκινάκια!"; Ευαισθητούλια my ass!!! Δεν υπάρχει πιο ύπουλο, σιχαμερό, γλοιώδες και υποχθόνιο ζώδιο από τον καρκίνο. Και το εξοργιστικότερο όλων είναι ότι φοράνε το προσωπείο του "καλού παιδιού"  κι όλος ο κόσμος νομίζει πως είναι γλυκά κι ευαισθητούλια. Για να μην αναφέρω την έκφραση του σοφού λαού: "Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάσαι" που στηρίζεται σε αληθινό γεγονός. Στα χρόνια της αντίστασης, μια ομάδα ελλήνων προδοτών  -όλοι τους Καρκίνοι στο ζώδιο...- οι οποίοι γνώριζαν για το σχέδιο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοπόταμου καθώς ήταν υποτιθέμενα μέλη της αντίστασης ενώ στην πραγματικότητα ήταν διπλοί πράκτορες των Γερμανών, σκόπευαν να πάνε υποβρυχίως μέσω ενός παραποτάμου του Γοργοπόταμου, τον Σιγανοπόταμο, στο σημείο της ανατίναξης ώστε να την σαμποτάρουν. Ευτυχώς το σχέδιο τους απέτυχε γιατί ανάμεσά τους ήταν ένας Καρκίνος με ωροσκόπο Καρκίνο ο οποίος τους πρόδωσε και αντί για οξυγόνο είχε γεμίσει τις μπουκάλες με ήλιο οπότε όσο εισέπνεαν τόσο ελαφρύτεροι γίνονταν με αποτέλεσμα να επιπλέουν στο νερό σαν κουράδες κι έτσι να γίνουν αντιληπτοί από τους αντιστασιακούς πριν κάνουν τη ζημιά. Μερικά άλλα διάσημα παραδείγματα Καρκίνων ήταν ο Εφιάλτης, αυτός ο μπούστης που άνοιξε την κερκόπορτα τότε στην άλωση της Πόλης και ο Αρτέμης ο Μάτσας. Αν μετά απ' όλα αυτά δεν έχετε πειστεί ακόμα για το ποιόν των Καρκίνων πιάστε έναν οποιοδήποτε τυχαίο μπάτσο και ρωτήστε τον τι ζώδιο είναι...Τυχερός αριθμός: Το 100. Αγαπημένο χρώμα: Το μαύρο (της κουκούλας) 

Θρυλέων
Οι Θρυλέοντες με ωροσκόπο Μαρίδα είναι γεννημένοι τον Οκτώβριο όταν και αποκλείεται ο Ολυμπιακός από το τσου λου και αυτοί με ωροσκόπο Γαύρο τον Μάρτιο όταν και παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα. Πληροφορίες που θέλουν εκπροσώπους του συγκεκριμένου ζωδίου να καλύπτουν τον Κατσουράνη ελέγχονται ως ανακριβείς, αφού ως γνωστόν ήταν οι μόνοι που δεν τοv κάλυπταν. Γενικά ευγενικές φυσιογνωμίες και συμπαθείς άνθρωποι με αξιοθαύμαστα υψηλό δείκτη ευφυίας οι θρυλέοντες, εκτός από όταν πιάνουν κουβέντα για τον Ολυμπιακό (την Ολυμπιακάρα, τον Θρύλο, την Θρυλάρα, τον μόνιμο πρωταθλητή, αυτόν που σας γαμάει ρε μουνιά...κ.α.) οπότε και παρατηρείται κατακόρυφη πτώση του δείκτη IQ τους κατά 130 μονάδες τουλάχιστον. Έχουν στρογγυλό και καλοσυνάτο πρόσωπο, σπινθηροβόλα μάτια και καλούς τρόπους. Τους αρέσουν οι μεγάλες βόλτες στην παραλία, οι φθινοπωρινές βροχές, το καλό κρασί και φαγητό και ο Ζιοβάνι. Τυχερός αριθμός: 7. Αγαπημένο χρώμα: κόκκινο. Αγαπημένο κατοικίδιο: ο λαγός. Αγαπημένο φαγητό: Ο λαγός στιφάδο.


Παρθένα. 
Τα άτομα που ανήκουν σε αυτό το ζώδιο είναι αποκλειστικά γένους θηλυκού. Είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια της φύσης το οποίο δεν μπορώ να εξηγήσω.  Η παρθένα, αντίθετα με το τι πιστεύουν οι περισσότεροι, συναντάται παντού, ευδοκιμεί όμως σε μέρη όπου συχνάζουν πολλοί άντρες. Οι συμπεριφορές και τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ζωδίου εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον ωροσκόπο. Για παράδειγμα η Παρθένα με ωροσκόπο Πουτσοπειράχτρα είναι η κλασσική περίπτωση γυναίκας που σου κωλοτρίβεται στα μπαρ και στα κλαμπ αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να την γαμήσεις που να σφάξεις 35 πρόβατα και 62 κατσίκες προς τιμήν του Εοσφώρου. Δεν φταις εσύ, το ζώδιο φταίει γι' αυτό μην απελπίζεσαι. Μόλις την εντοπίσεις, προσπάθησε να την αποφύγεις και αν είσαι τυχερός ψάξε να βρεις την Παρθένα με ωροσκόπο Απο-πισω-μπαινουν-τραίνα ή αυτήν με ωροσκόπο Μονο-απο-τ'αυτιά οι οποίες συνήθως είναι κάπου εκεί κοντά. Άλλες εκπρόσωποι του ζωδίου είναι οι Παρθένες με ωροσκόπο Μύξα (συντομογραφικά Μυξοπαρθένα), οι Παρθένες με ωροσκόπο Οπή (Παρθενόπη) και οι Παρθένες με ωροσκόπο Πιπίτσα (Παρθενοπιπίτσα). Της αρέσουν οι περίπατοι στην παραλία, είναι καλοσυνάτη με ευγενικό πρόσωπο ενώ απολαμβάνει την καλή συντροφιά και τα καλά βιβλία.Τυχεροί αριθμοί: 33, 69. Αγαπημένο χρώμα: ροζ, φούξια. Απαγορευμένο χρώμα: Κόκκινο σε φόντο άσπρο σεντόνι.

Μονόζυγος
Ο Μονόζυγος ή χάριν συντομίας σκέτο Ζυγός είναι το παιδί λάστιχο του ζωδιακού κύκλου. Είναι ο Τιραμόλα και η Νάντια Κομανέτσι στη συσκευασία του ενός. Με λίγα λόγια είναι η χαρά του ιδιοκτήτη γυμναστηρίου. Υπάρχουν πολλοί τύποι Μονόζυγων, όλους όμως -άντρες και γυναίκες- τους καταλαβαίνεις από την αθλητική κορμοστασά και τα καλοσχηματισμένα μούσκουλα. Οι Μονόζυγοι με  ωροσκόπο Βαμβακούλα επιδεικνύουν μια έμφυτη ροπή προς το ποδόσφαιρο ενώ αυτοί με ωροσκόπο Γκάλη προς το μπάσκετ. Πολύ αναγνωρίσιμος είναι κι ο Μονόζυγος με ωροσκόπο Τσακ Νόρις ο οποίος συχνάζει στα γυμναστήρια δίπλα στα κουτιά με τις κρεατίνες. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γυναίκες εκπρόσωποι αυτού του αστρικού συνδυασμού ουδεμία διαφορά στα σωματικά χαρακτηριστικά έχουν από τους άντρες. Κοινό γνώρισμα όλων των Μονόζυγων είναι ή σχεδόν μηδαμινή εγκεφαλική μάζα η οποία αντισταθμίζει την υπερβολικά αναπτυγμένη μυική τους μάζα (η φύση έχει προβλέψει για όλα βλέπετε) ενώ αν αυτό συνδυαστεί και με ωροσκόπο Τζέκο όπως στην περίπτωση του Κεντέρη και της Θάνου (ναι ξέρω, οι πιθανότητες να έχουν τον ίδιο ωροσκόπο ήταν πολύ μικρές. Κι όμως...) οι συνέπειες της βλακείας που τους δέρνει μπορεί να είναι καταστροφικές. Τους αρέσουν οι μακριές βόλτες στην παραλία, ώντας πασαλειμένοι με 3 κιλά βαζελίνη και παίζοντας ρακέτες, τα υγιεινά φαγητά με τη συνοδεία του απαραίτητου διατροφικού συμπληρώματος και η ζωγραφική με κηρομπογιές ενώ δεν τους αρέσουν η ποίηση και τα βιβλία διότι δεν ξέρουν ανάγνωση. Τυχερός αριθμός: το 3 (μέχρι εκεί ξέρουν να μετράνε). Αγαπημένο χρώμα: το χρυσαφί, το ασημί και με το ζόρι το χάλκινο.


Σκόρπιος
Άλλη μια παρανόηση  του ζωδιακού κύκλου για την οποία ευθύνονται ερασιτέχνες τσαρλατάνοι του βεληνεκούς της Λίτσας της Πατέρα. Το σωστό είναι Σκόρπιος κι όχι σκορπιός που είναι ένα κατά τ' άλλα συμπαθές αραχνοειδές αρθρόποδο αλλά ουδεμία σχέση έχει με την επιστήμη της αστρολογίας. Διοτί εμείς εδώ μιλάμε περί επιστήμης κύριοι κι όχι για mambo-jumbo-voodoo-crap-ιστορίες-για-αγρίους-και-πράσινα-άλογα, που ως μοναδικό σκοπό έχουν να καθηλώνουν τη μέση ελληνίδα νοικοκυρά μπροστά από τους δέκτες της τηλεόρασης 10 με 12 κάθε πρωί. Ο Σκόρπιος λοιπόν είναι κάτι ανάμεσα στον Κρύο και τον Σταύρο στο πιο χαοτικό τους όμως. Θέληση και όρεξη περισσή, αλλά το μυαλό δεν βοηθάει. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τις αγνές προθέσεις του Σκόρπιου, αλλά δυστυχώς οι δυνατότητες του πολύ περιορισμένες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα Σκόρπιων είναι τα μΠΑΟΚια με ωροσκόπο Δικέφαλο Αετό, οι ακροδεξιοί (ΛΑΟΣ, Χρυσαυγίτες κτλ.) με ωροσκόπο τον Φοίνικα -η απλά πουλάδα-, οι χίπηδες με ωροσκόπο έναν ιπτάμενο δράκο με ροζ φτερά και κίτρινες βούλες, οι μπαχαλάκηδες στις πορείες (όχι αυτοί του καθεστώτος ντε, οι άλλοι οι απλά ανεγκέφαλοι...) με ωροσκόπο Ματατζή και γενικά όλοι όσοι έχουν μεν την καλή προαίρεση αλλά κάπου στη πορεία το χάνουν και καταλήγουν αλλού ντ' αλλού. Δεν τους αρέσουν οι μακριές βόλτες στην παραλία ενώ δεν απολαμβάνουν την ποίηση με τη συνοδεία καλού κρασιού. Έχουν όμως καλοσυνάτα χαρακτηριστικά, το βλέμμα της αγελάδας και την πονηριά της αλεπούς. Τυχερός αριθμός: Το 0 (μηδέν). Αγαπημένο χρώμα: Το μελιτζανί.


Πρωκτότης
Κατ΄αρχάς να πω ότι σε αντιστοιχία με τις Παρθένες, οι εκπρόσωποι αυτού του ζωδίου είναι μόνο αρσενικοί. Ο Πρωκτότης ή όπως είναι politically correct και πιο ευρέως γνωστό και διαδεδομένο "Τοξότης" από το αρχαίο ελληνικό ευφυολόγημα: "Την είδε ο Πρωκτότης ο "Τοξότης"; Θεοί φυλάξασοι τον πρωκτό της!", όποιον "στόχο" σημαδέψει με το "τόξο" του τον "πετυχαίνει"! Είναι ο standard edition γαμιάς της γειτονιάς σας. Είναι αυτός που όλοι θα θέλατε να είστε αλλά δεν είστε. Είναι αυτός που όταν τον ρωτάς: "Ποια γαμάς αυτό τον καιρό;" σου απαντάει: "Εννοείς την τελευταία μισή ώρα;". Είναι ο άντρας ο πρόστυχος, ο έξυπνος, ο γοητευτικός, ο άντρας ο σωστός, το όνειρο κάθε γυναίκας. Ή τουλάχιστον θα ήταν αν δεν είχε ένα μικρό ελάττωμα. Ακριβώς εξαιτίας της μεγάλης ευκολίας με την οποία κατακτά τους στόχους του, πολλές φορές ο Πρωκτότης απηυδεί από την έλειψη ενδιαφέροντος στο "κυνήγι" και το γυρνάει από βενζίνη σε πετρέλαιο. Κοινώς οι Πρωκτότες έχουν μεγάλη προδιάθεση να γίνονται gay -οπότε και η ονομασία του ζωδίου αποκτά καινούργιο νόημα. Τους αρέσουν οι μακρινές βόλτες σε αμμουδερές παραλίες, οι πρωινές δροσοσταλίδες στα ανοιξιάτικα φύλλα και το άκουσμα του πετάγματος της πεταλούδας. Επίσης τους αρέσει να ζωγραφίζουν με ακουαρέλες, ακούγοντας κλασσική μουσική ή διαβάζοντας ποίηση με τη συνοδεία καλού λευκού κρασιού. Το πρόσωπο τους είναι συνήθως τραχύ με γωνίες, τα μάτια τους καλοσυνάτα και οι τρόποι τους λεπτοί. Τυχερός αριθμός: Ο αριθμός του τηλεφώνου σου... Αγαπημένο χρώμα: Το χρώμα της μουσικής

Εγώκαιρος
Φίλοι Εγώκαιροι, τόσα χρόνια εσωτερικής διαμάχης με το υπέρτατο "εγώ" σας για το αν πραγματικά ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από εσάς ή αν απλά έτσι νομίζετε μπορούν πλέον να λάβουν τέλος. Από δω και πέρα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι. Επιστημονικές μελέτες έδειξαν μετά από δεκαετίες ερευνών πως εσείς ΕΙΣΤΕ ο κόσμος. Ή αλλιώς ο κόσμος είστε εσείς. Άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γυρίζει γύρω σας διότι θα είναι σαν να γυρίζετε γύρω από τον εαυτό σας. Εσείς. Και ο εαυτός σας. Γύρω σας. Από τον εαυτό σας. Δεν είστε το κέντρο του σύμπαντος. Απλά είστε το σύμπαν. Είστε γαμάτοι. Είστε οι καλύτεροι. Είστε εσείς και κανένας άλλος. Μετά από εσάς το χάος και μετά το χάος πάλι εσείς. Είστε η αρχή και το τέλος, το Α και το Ω. Α, επίσης σας αρέσουν οι χαλαρωτικοί περίπατοι στην παραλία, τα γεμάτα νόημα -όπως εσείς- βιβλία και οι καθρέφτες. Το πρόσωπό σας έχει τη λάμψη του ήλιου και την ομορφία του Άδωνι (όχι του Γεωργιάδη...) ο οποίος ήταν επίσης Εγώκερος. Τυχερός αριθμός: Το νούμερο 1, όπως εσείς. Αγαπημένο χρώμα: Όλα τα χρώματα δείχνουν πιο λαμπερά και όμορφα πάνω σας.

Οινοχόος
Άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως τα ονόματα των ζωδίων έχουν υποπέσει σε μια άνευ προηγουμένου λογοκρισία ένεκα της πολιτικής ορθότητας. Το σωστό ήταν, είναι και θα είναι Οινοχόος γαμώ το στανιό μου. Κι όχι το ξενέρωτο Υδροχόος που θέλουν να μας επιβάλουν τα συνδικάτα της διαπλοκής. Ποιος θα ήθελε να κάνει παρέα μέ εναν τύπο που σου γεμίζει συνέχεια το ποτήρι νερο; Κανεις! Ενώ με έναν που στο γεμίζει συνέχεια κρασι...; Οι Οινοχόοι λοιπόν, όπως καταλάβατε αγαπητοί αναγνώστες, είναι βασικά και γαμώ τα παιδιά. Εντάξει πίνουν ένα-δυο (τρια-τέσσερα-πέντ-έξι) ποτηράκια παραπάνω αλλά who cares? Στην τελική σημασία έχει να περνάμε καλά σε αυτή τη ζωή. Και αυτό ακριβώς κάνουν οι Οινοχόοι φίλοι μου. Τα γράφουν όλα περιφρονητικά στα παπάρια τους και ξεκινούν τη μέρα τους μ' ένα ποτηράκι. Γελαστοί ανοιχτοί άνθρωποι, έξω καρδιά που λέμε, πολύ μπροστά από την εποχή τους και πολύ μπροστά απ' όλους τους υπόλοιπους στην παρέα αναφορικά στη ποσότητα αλκόολ που έχουν καταναλώσει ανά πάσα στιγμή. Γιατί...όταν η νύχτα φεύγει, ο Οινοχόος παρέα με τον Τζόνι Γόκερ έρχεται...Τους αρέσουν οι μεγάλοι περίπατοι στην παραλία με τη συνοδεία καλού κρασιού, η κλασσική μουσική με τη συνοδεία καλού κρασιού, η ποίηση και η ζωγραφική με τη συνοδεία καλού κρασιού και το καλό κρασί με τη συνοδεία καλής μπύρας. Τυχερός αριθμός: Τα 5 άσπρα. Αγαπημένο χρώμα: Το λευκό, το κόκκινο και το ροζέ.

Ψάρια.
Καλά αυτά τα τυπάκια είναι whatever dwarf (ό,τι νάνε). Οι μπακαλιάροι με ωροσκόπο σκορδαλιά που είναι γεννημένοι μπλέ παρά ποδήλατο, έχουν την τάση να γίνουν μηχανικοί ή καλλιτέχνες (ή πολλές φορές και τα δύο), οι τόνοι με ωροσκόπο μαγιονέζα κατά βάθος είναι καλά παιδιά μην τους παρεξηγείτε, ενώ όσοι είναι γεννημένοι σε μέρα που οι πάπιες πετούν ανάποδα παρακαλούνται να φέρουν πίσω το κλειδί. Όσοι έχουν ωροσκόπο μουστάρδα παρακαλούνται να μην βγουν από το σπίτι τους σήμερα αύριο και μεθάυριο ενώ καλό θα ήταν οι γεννημένοι στο πρώτο, δεύτερο ίσως και τρίτο δεκαήμερο να αποφεύγουν τις δυνατές συγκινήσεις, τα σάντουιτς με μαγιονέζα και μαρούλι και την απ' ευθείας έκθεση στο φως του φεγγαριού για πάνω από 30 δευτερόλεπτα. Τους αρέσουν οι μακριές βόλτες τα φθινωπορινά απογεύματα στην παραλία, να ζωγραφίζουν στα τζάμια των αυτοκινήτων όταν είναι θολωμένα και να ακούνε κλασσική μουσική μαζί με καλούς φίλους και καλό κρασί. Έχουν καλοσυνάτα μάτια, ευγενικό πρόσωπο, όχι και τόσο ευγενικούς σκοπούς και πονηρό μυαλό. Τυχερός αριθμός: το π (μέχρι το 666ο δεκαδικό). Χρώμα: Το χρώμα που έχουν τα μάτια σου όταν κοιτώ μέσα τους και βλέπω τον κόσμο να καθρεφτίζεται μπρος στα πόδια μου...


ΥΓ: Παρέλειψα να δώσω credits στον φίλο Axel_K για τη βασική ιδέα για τους Θρυλέοντες και επειδή ήταν "παρών" κατά τη στιγμή της σύλληψης της όλης ιδέας μες το μυαλό μου. (Κοινώς μου γάμησε το μυαλό)

Thursday, March 3, 2011

Ένα γράμμα απ'τα παλιά...

Κανονικά άλλο ήταν να γράψω και να ανεβάσω σήμερα. Αλλά ως γνωστόν "η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει γύρω σου ενώ κάνεις σχέδια". Έτσι λοιπόν συνέβη κάτι σήμερα το οποίο με ξάφνιασε αλλά και με συγκίνησε τα μάλα και οφείλω να το μοιραστώ. Δηλαδή δεν οφείλω τίποτα σε κανέναν για να εξηγούμαστε κιόλας. Απλά θέλω και μπορώ.

Πριν λίγη ώρα έλαβα ένα email από τον Ν.Φ. Ο κύριος Ν. είναι παλιός μου καθηγητής από το πανεπιστήμιο. Και το email που μου έστειλε ήταν η απάντηση σε ένα email που του είχα στείλει πριν κάμποσο καιρό - ίσως και πάνω από χρόνο. Σας το παραθέτω και επιστρέφω για να σχολιάσω...




"Νίκο γεια σου,

" Κάλλιο αργά παρά ποτέ λοιπόν"...

όπως άλλωστε και εσύ λες σχετικά με το πόσο γρήγορα σου απαντώ.
Χάρηκα που πηγαίνεις καλά και εύχομαι πάντα έτσι. Εγώ από τις 31
Αυγούστου είμαι συνταξιούχος. Το μήνυμα σου με χαροποίησε και με
ικανοποίησε διότι εκείνο που μένει σε μας τους δασκάλους είναι ότι
βοηθήσαμε όσο μπορούσαμε με το ένα ή τον άλλο τρόπο τους μαθητές μας.
Προχθές πέρασα από το Παν/μειο και βρήκα μια κάρτα με ευχές από το Βέλγιο
και φαντάζομαι πως είναι από σένα. Ομολογώ ότι ήταν συγκινητικό και σε
ευχαριστώ.
Η κάρτα έχει επτά ονόματα. Είναι άλλος Έλληνας?
Νομίζω ότι ο [...] δεν έκανε μαζί σου την πτυχιακή του. Αν ξέρεις κάτι
πληροφόρησε με.
Σε χαιρετώ
Ν. Φ."


Θα ξεκινήσω πλήρως αντιλαμβανόμενος ότι μπορεί αυτό για σας να μην λέει τίποτα. Ιδιαίτερα σε αυτούς εξ υμών που δεν έχουν ιδέα για το τι εστί Χημικό Αθήνας. Το πιθανότερο και λογικότερο άλλωστε, είναι αυτό. Για μένα όμως λέει πολλά, γι'αυτό θα με ανεχτείτε.

Ο κυριος Ν. λοιπόν έχει υπάρξει καθηγητής μου σε 2 μαθήματα κορμού, υπεύθυνός μου σε ένα εργαστήριο και υπεύθυνος μου, αν και από σπόντα -ευτυχώς- στην πτυχιακή μου. Το σημαντικότερο όμως και αυτό που κρατάω είναι ότι έχει υπάρξει φωτεινή εξαίρεση, μαζί με κάποιους άλλους φυσικά, -μετρημένους στα δάχτυλα δυστυχώς- μέσα στο βούρκο που κατα κόσμον αποκαλείται χημικό Αθήνας. 'Ηταν πρώτα συν-Άνθρωπος και ύστερα καθηγητής μου. Με έχει ακούσει, μου έχει μιλήσει, με έχει συμβουλέψει, με έχει βοηθήσει, μου έχει πει ιστορίες από τη ζωή του.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη φορά στο εργαστήριο που κάναμε την πτυχιακή. Γενικά οι μεταπτυχιακοί του και ο διδακτορικός του ήταν πολύ cool άτομα. Και μια μέρα είχαμε φέρει ούζα στο εργαστήριο. Και να σου τα πλαστικά ποτηράκια και να σου ο πάγος και να σου και οι μουσικές. Σε κάποια φάση...τσουπ! Σκάει μύτη το "αφεντικό" ('ετσι τον φώναζαν οι μεταπτυχιακοί). "Ωχ, λέω από μέσα μου, τη γαμήσαμε!". Μας κοιτάει μέ ένα μυστήριο βλέμμα κι ένα σχεδόν-χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη και λέει με δήθεν ψαρωτικό ύφος:
-"Επ! Τι κάνετε εσείς εδώ;"
-"Ε... να κυριε Ν. ξέρετε..."
-"Ε...τίποτα...εμείς..."
Οπότε πετάγεται ένας μεταπτυχιακός: "Τίποτα αφεντικό. Εδώ φέρανε κάτι ουζάκια τα παιδιά. Ωραία μέρα έχει σήμερα, κι είπαμε να το γιορτάσουμε."
Και τι λέει ο θεός;
-"'Αντε, βάλτε ένα ποτηράκι και σε μένα".
Και κάθησε μαζί μας και ήπιαμε ούζα ενώ μας έλεγε ιστορίες από τη ζωή του. Μιλάμε για άλλη κλάση το άτομο.

Κι απ' την άλλη έχεις τα άλλα τα λαμόγια που φοβάσαι να τους χτυπήσεις τη πόρτα για να τους κάνεις μια ερώτηση και σε κοιτάνε λες και είναι απευθείας απόγονοι του Mendeleyev και του Avogadro. Φασισταριά που κατεβάζουν αφίσες και πλακώνονται με φοιτητές, γλοιώδεις μαλάκες που ανταλάσσουν προβιβάσιμους βαθμούς με ερωτικές απολαύσεις και αγάμητες γεροντοκόρες που βγάζουν τα αποθημένα τους σε σένα και την ουροδόχο κύστη σου (ναι όλα τα παραπάνω είναι αληθινά περιστατικά, μη ψαρώνετε) και πολλούς πολλούς άλλους.

Ο κύριος Ν. και οι λίγοι όμοιοι του ήταν σαν μια όαση μέσα στην έρημο. Ίσως ακούγομαι γραφικός αλλά τα καθίκια που έχω γνωρίσει μαζεμένα, κατα τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, στο χημικό, νομίζω δεν θα τα ξανασυναντήσω σε όλη την υπολοιπή ζωή μου. Αυτό μου θυμίζει ένα παλιότερο κομμάτι που είχα γράψει σχετικά με τη σχολή μου, αλλά τελικα δεν το ανέβασα γιατί δεν αξίζει το κόπο να ασχολείσαι μαζί τους ούτε κατα αυτόν τον τρόπο. Ο κύριος Ν. όμως και 5-6 άλλοι είναι άξιοι αναφοράς και όχι μόνο. Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να είχα μείνει άλλα 8 χρόνια στη γαμοσχολή (μπορεί και όχι τώρα που το σκέφτομαι...Τι διάλο; Δεν είμαι και τόσο στόκος πια). Σίγουρα όμως, αν ήταν όλοι ή έστω οι περισσότεροι καθηγητές σαν τον κύριο Ν. θα είχα καλύτερα λόγια να πω για το χημικό Αθήνας...