Monday, March 12, 2012

Ιδέες και λύσεις για δώρα

Πάει καιρός που έχω να γράψω κανονικό πόστ σε τούτο το μαγαζάκι και μιας και οι λογοτεχνικές μου απόπειρες δεν έτυχαν της αναμενόμενης ανταπόκρισης (ε δεν σκίσατε και τα καλσόν σας, ας μη κοροιδευόμαστε μεταξύ μας) είπα να γράψω μετά από καιρό ένα αρθράκι σαν κανονικός μπλόγκερ. Ξες, άσχετες μαλακίες για την προσωπική μου ζωή που δεν αφορούν και κανέναν στην τελική αλλά εγώ τις μοιράζομαι μαζί σας όπως και νά ΄χει, μιξαρισμένο με μια all time classic λίστα/κατηγοροιοποίηση πραγμάτων όπως κάνει κάθε μπλογκερ που σέβεται τον εαυτό του και...βουαλά: εγγυημένη εμπορική επιτυχία. Αντε μπας και ανεβάσουμε λίγο τα views και πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάολα όπως ο κοντός.

Την αφορμή για το συγκεκριμμένο ποστ την έδωσε μία κονσέρβα τόνο σε συνδυασμό με τα επερχόμενα γενεθλιά μου. Το δεύτερο θα το εξηγήσω ευθύς αμέσως. Για το πρώτο κάντε λίγη υπομονή. Έρχονται τα γενεθλιά μου που λες και ως είθιστε, έχω λαμβάνειν δώρα. Οπότε δεν ξέρω αν βιαστήκατε να βγάλετε συπεράσματα από τον τίτλο, - δεν είμεθα περιοδικό κυρά μου, ιδέες και λύσεις για το σπίτι κι άλλα τέτχια- αλλά οι ιδέες και οι λύσεις αφορούν τα δώρα που θα ήθελα να λάβω στα γενεθλιά μου. Δεν είναι υποχρεωτικό κι ούτε θέλω να εκβιάσω κανέναν να μου πάρει δωρο. Εγώ γενικά δεν παρεξηγώ γιατί κι εγώ απ'αυτούς είμαι. Από αυτούς που ξεχνάνε δηλαδή, κι αμα δεν κανονιστεί κάνα ομαδικό δώρο και με πρήξουν οι υπόλοιποι να συμμετάσχω, δεν πρόκειται να δεις δώρο απο μένα. Όχι γιατι δεν σε θεωρώ σημαντικό, απλά τέτοιος είμαι ρε παιδί μου. Οπότε κι εσύ με τη σειρά σου αμα με γράψεις στα αρχίδια σου, δεν κρατάω κακία. Επίσης αν σκοπεύεις να μου κάνεις δώρο κάτι χειροποίητο ή συμβολικό, με χαρά θα το δεχτώ και θα το εκτιμήσω και ιδιαιτέρως. Το ποστ απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που σκοπεύουν -έτσι κι αλλιως- να μου αγοράσουν κάτι από τα μαγαζά. Με ευρώ. Ή δραχμές. Δεν ξέρω σε τι φάση σε σχέση με την ευρωζώνη θα είναι η ελλάδα μέχρι τις 19 του Μάρτη. Και μιας και ανέφερα τα ομαδικά δώρα που είναι και της μοδός τώρα τελευταία, θεωρώ ότι είναι προτιμότερα μη σου πω, γιατί ναι μεν λαμβάνεις λιγότερα δώρα, αλλά πολύ καλύτερα. Εμείς με 3 συγκεκριμμένους φίλους μου το κάνουμε χρόνια τώρα. Έτσι κατέληξα εγώ με το guitar hero (όλο το σετ), ο άλλος με snowboard, ο παράλλος με οθόνη και ο τέταρτος...Καλά ο τέταρτος είναι περίπτωση. Όταν ψωνίζεις δώρο για αυτό τον άνθρωπο, δεν εχει σημασία τι δώρο θα του κάνεις. Σημασία έχει από που το πήρες, πόσα έδωσες και το σημαντικότερο: Να έχει κάρτα αλλαγης. Στην ουσία το δώρο σου προς αυτόν είναι η κάρτα αλλαγής, που τυχαίνει να συνοδεύεται από ένα random αντικείμενο το οποίο και θα αλλάξει για να πάρει αυτό που ήθελε, ή ό,τι του γυαλίσει στο κατάστημα από το οποίο το πήρες τελος πάντων. Για να μην μακρυγορώ και ξεφεύγω απ' το θέμα, οι ιδέες και λύσεις που θα προτείνω είναι για έναν και μόνο λόγο. Για να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Και αυτοί που θέλουν να μου κάνουν ένα δώρο αλλά και εγώ -κυρίως εγώ. Διότι από τη στιγμή που κάνεις την κίνηση και ξοδεύεις τα ωραία σου λεφτάκια, κάντα τουλάχιστον να πιάσουν τόπο. Πάρε μου κάτι που το χρειάζομαι πραγματικά και θα με κάνει χαρούμενο κι όχι άλλο ένα άχρηστο διακοσμητικό χώρου ή μπλουζάκι που θα προσθέσω στη συλλογή με τα 3.546 μπλουζάκια μου. Όσο για το στοιχείο της έκπληξης που θα χαθεί, κι άλλα τέτοια ρομαντικά και γλυκανάλατα, ένα έχω να πω: klein mein. Που στα αρχαία Πρωσικά θα πει, "τα αρχίδια μου κουνιούνται". Αν θες να μου κάνεις έκπληξη κέρνα μου υπερμούναρο για λαπ ντανς και την ώρα που χω την σουφρα της στη μύτη μου, πες μου ότι είναι τραβέλι. Εκεί να δεις έκπληξη!  Εν ολίγοις, τα παρακάτω αντικείμενα τα θέλω, συνιστούν τις τρέχουσες υλικοτεχνικές μου (κι όχι μόνο) ανάγκες, σκοπεύω να τα αγοράσω έτσι κι αλλιώς και θα τα χρησιμοποιώ ή θα τα χαίρομαι καθημερινά. 

Ανοιχτήρι για κονσέρβες

Λοιπόν αυτό είναι κάτι που πραγματικά χρειάζομαι. Και το ανακάλυψα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Είμαι τις προάλλες νηστικός και μου έρχεται η έμπνευση να φτιάξω την διάσημη μακαρονάδα μου με τόνο. Κι ενώ έχω βράσει τα μακαρόνια, έχω τσιγαρίσει τα κρεμμυδάκια κι είμαι έτοιμος να πετάξω μέσα στη σάλτσα το μυστικό συστατικό-κλειδί (τον τόνο) συνειδητοποιώ ότι η κονσέρβα δεν έχει αυτό το τσουτσουνάκι για να ανοίγει αυτόματα. ΠΑΝΙΚΟΣ! Φυσικά δεν έχω ανοιχτήρι για κονσέρβες, διότι ποιός μαλάκας αγοράζει πια κονσέρβες που δεν ανοίγουν αυτόματα; (ποιός άραγε; έλα δεν θέλω σχόλια και μαλακίες, την κονσέρβα την άφησαν στο ντουλάπι μου κάτι περιπλανώμενα νεφελίμ που βγήκαν από τα σιφώνια του μπάνιου). Τι να κάνω κι εγώ; βουτάω το χασαπομάχαιρο και ξεκινάω την επιχείρηση άνοιγμα κονσέρβας αλά Τζόν Ράμπο. Πουτάνα όλα! Τόνοι και ζουμιά παντού. Άσε που παίζει η μακαρονάδα να είχε και κασσίτερο μέσα εκτός από αλάτι και πιπέρι. Συμπέρασμα: χρειάζομαι ανοιχτήρι για κονσέρβες. Είναι ζήτημα προσωπικής ασφάλειας και σωματικής ακεραιότητας. End of story.

Κινητό

Ντάξει δεν μπορώ να πω ότι χρειάζομαι άμεσα κινητό. Μια χαρά δουλεύει αυτό που έχω κι ας έχει φάει πιο πολλές τουμπες κι από τον Καραγκούνη. Έτσι για την ανανέωση. Να χω κι εγώ Android να κάνω στάτους απντέητ στο φέηςμπουκ από τον καμπινέ. Να είμαι κι εγώ κοινωνικά αποδεκτός και να μπορώ να κοιτάξω τους φίλους μου στα μάτια. Να μιλάμε και τζάμπα με το whatsapp βρε αδερφέ κι έτσι θα επωφεληθούν και οι ίδιοι από αυτήν την αγορά.  Επίσης δεν θέλω κάνα άηφον κι αηδίες. Είμαι ενάντια σε αυτή τη συσκευή του διαόλου που σφυρηλατήθηκε στα καζάνια της κόλασης από τον ίδιο τον Σατανά. Ντάξει άμα μου φέρει κανείς άηφον δεν θα του το πετάξω στο κεφάλι, αλλά δεν θα το αγόραζα ποτέ από μόνος μου κι ούτε θέλω οι φίλοι μου να πουλήσουν το αριστέρο τους νέφρο για ένα κινητό. Συμβιβάζομαι με ένα σαμσουνάκι που είναι και φτηνό και αξιοπρεπέστατο.

Ηλεκτρικός Βραστήρας

Ντάξει ούτε βραστήρα χρειάζομαι εδώ που τα λέμε. Έχω επιζήσει 28 χρόνια (τα τελευταία 3 εξ αυτών ζώντας μόνος μου) χωρίς αυτό. Απλά όλοι μου λένε πώς μπορώ και ζώ χωρίς βραστήρα κι ότι είναι απίστευτη ευκολία που σου καλυτερεύει την ποιότητα ζωής και σου λύνει τα χέρια και δεν είναι δυνατόν να μην έχω κι άλλα τέτχια. Ε κι έγω θέλω να τους διαψεύσω. Να τον έχω εκει πέρα στην κουζίνα και να μην τον χρησιμοποιώ. Έτσι για το ροκ.

Τατουάζ

Εντάξει τώρα αρχίζουμε να μιλάμε σοβαρά. Τατουάζ θα κάνω έτσι κι αλλιώς. Γιατί λοιπόν να μην μου το κάνουν δώρο οι φίλοι μου; (ή έστω ένα μέρος από αυτό). Επίσης πιστεύω ότι είναι γαμάτο δώρο γιατί θα το χω πάντα μαζί μου -μέχρι να πεθάνω- και θα θυμάμαι αυτούς που μου το χάρισαν. Αν κάποιος αποφασίσει να μου κάνει το συγκεκριμμένο δώρο εξ ολοκλήρου μόνος του, χτυπάω και το όνομα του από κάτω, δε μασάω. Κάτι σαν χορηγός ένα πράμα. 

Ναρκωτικά

Σοβαρά τώρα, αυτά τα χρειάζομαι. Μου 'χουν τελειώσει. Εδώ στις Βρυξέλλες άκρες δεν έχω, το χόρτο που βρίσκεις από τους μαυρους στον δρόμο δεν κάνει ούτε για εντομοαποθητικό και Αμστερνταμ θα κάνω καιρό να πάω. Οπότε τι καλύτερη ιδέα από το να μου κάνουν οι φίλοι μου δώρο μια αξιοσέβαστη ποσότητα καλού και μυρωδάτου χόρτου. Σίγουρα θα το χαρώ. Το νου σας μόνο παιδιά 5 γραμμάρια ο καθένας να κουβαλάει. Μη σας πάνε και μέσα την ώρα που το φέρνετε. Επίσης για έξτρα πρωτοτυπία προτιμήστε και κάνα μανιταράκι.

Συναυλίες

Ο καιρός ανοίγει και η συναυλιακή περίοδος ξεκινάει. Αρχής γενομένης από την προσεχή Τετάρτη και για 2 περίπου μήνες θα πάω σε άπειρα λάιβ. Εδω πέρα γενικά, αλλά και ειδικότερα τα λάιβ που επιλέγουμε, δεν είναι άκριβα. Καθένα κυμαίνεται από 10 μέχρι 15 ευρώ. Όταν όμως τα αθροίσεις όλα μαζί, βγαίνουν αρκετά φράγκα. Αν μαζευτούν λοιπόν οι φίλοι μου και μου πάρουν από ένα εισιτήριο ο καθένας, θα με κάνουν πολύ χαρούμενο. Άσε που είναι και γαμώ τις πρωτότυπες ιδέες για δώρο. Επίσης συνδιάζεται πολύ ευκολα και όμορφα με το από πάνω. 

Κολώνια

Γιατί μου τελειώνει. Έτσι απλά. Φοράω μια συγκεκριμμένη κολώνια η οποία μου αρέσει πολύ. Γενικά ξενερώνω κάθε φορά που μου τελειώνει γιατί πρέπει να αγοράσω καινούργια. Και για κάποιο ηλίθιο λόγο οι κολώνιες είναι γελοία ακριβές. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Γιατί να είναι τόσο ακριβές δηλαδή; Σκατά, δεν ζούμε στο Παρίσι του 17ου αι. που η κολώνια ήταν το μόνο πράγμα που επέτρεπε να γίνεται ο διαχωρισμός των τάξεων με μόναδικό κριτήριο την όσφρηση (οι φτωχοί βρωμάγανε απλά και πολύ, οι πλούσιοι βρωμάγανε λιγότερο και με μια ιδιαίτερη εσάνς μπόχας ανακατεμένης με πατσουλί). Δηλαδή για το θεό, υπάρχουν σήμερα τρόποι ωστέ να διατηρούμε την οσμή που αναδίδουμε σε ανθρώπινα επίπεδα. Δεν είναι και τόσο απαραίτητη ωστε να κοστίζει τοσο ακριβά πια η γαμημένη!! Στο διάλο συγχίστηκα με τους μαλάκες. Άλλαξα γνώμη, μη μου πάρετε κολώνια. Θα πλένομαι πιο συχνά και θα βάζω αποσμητικό. 

Γκρουπ ον δραστηριότητες

Άλλο ένα γαμάτο δώρο κατά τη γνώμη μου. Τώρα τελευταία που ανακάλυψα τον μαγικό κόσμο του groupon έχω ενθουσιαστεί, έχω πάθει μιαν εξάρτηση το λες. Επίσης πάντοτε ήμουν υπέρ των όχι και τόσο "υλικών" δώρων. Δηλαδή θεωρώ ότι μια δραστηριότητα, κάτι που θα το χαρείς με τους φίλους και την παρέα σου όπως μια εκδρομή ή ένα δειπνο σε γαμάτο εστιατόριο, ή κάτι που θα το απολάυσεις μόνος σου όπως πτήση με μονοκινητήριο αεροπλάνο ή sky diving, μπορεί μεν να "τελειώνει" και να μην μπορείς να το "πάρεις" μαζί σου ή να το κρατήσεις, αλλά σου δίνει πολλά περισσότερα. Στην "ψυχή" ("aawwww, τι γλυκός που είναι ο Τρυποκάρυδος" πρέπει εδώ να πεί τουλάχιστον μία θηλυκία αναγνώστρια/θαυμάστρια). Και το groupon προσφέρει άφθονα τέτοια δώρα ευτυχώς.  


ΥΓ1: Για τους RL φίλους μου οι οποίοι είναι και αυτοί που στην ουσία θα μου αγοράσουν (ή όχι) δώρο και οι οποίοι φαντάζομαι (το καλό που σας θέλω) θα διαβάσουν το παραπάνω άρθρο, ελπίζω πως δεν χρειάζεται να πω πως το άρθρο είναι χιουμοριστικό και δεν θέλω τίποτα παρα μόνο την αγάπη σας και αποδοχή σας.  Άντε και λίγο χόρτο. Αν παρ΄όλα αυτά θέλετε να μου πάρετε κάτι σώνει και καλά, φηλ φρη του τέηκ αηντίαζ...

ΥΓ2: Αν μετά από αυτό, καταλήξω να πάρω σαν δώρα το ανοιχτήρι για κονσέρβες και τον βραστήρα κι όχι το τατού ή το κινητό...νταξ τι να πω; Θα 'στε μεγάλα τρολ. 

ΥΓ3: Επειδή έχουν υπάρξει παράπονα του τύπου "μου χουνε βγει τα μάτια, κάνε κάτι μη σε γαμήσω παλιοπουσταρα, θα βρω που μένεις και θα έρθω βράδυ σπίτι σου να βιάσω το σκύλο σου και να χέσω στο ψυγείο σου" είπα να δοκιμάσω μια μεγαλύτερη γραμματοσειρά. Για πείτε πως σας φαίνεται.




12 comments:

  1. K ανναρωτιόμουν γιατί έγραφες με τόοοοσο τεράστια γράμματα....

    ReplyDelete
    Replies
    1. Για να σε βλέπω καλύτερα μικρή κοκκινοσκουσκουφίτσα...

      Delete
  2. Αν κάνω εγω τατουάζ, πιάνεται για δώρο προς εσένα; Αν κάνω τη φάτσα σου στην κοιλιά μου που μεγαλώνει by the day?

    Σπασοκαρυδος

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλά εσύ, σοβαρά, έτσι και κάνεις τατού τη φάτσα μου στην κοιλιά σου δεν χρειάζεται να μου ξαναπάρεις δώρο ποτέ και για καμία περίσταση. Έβερ!

      Αν πάλι κάνεις τη φάτσα μου σε οποιοδήποτε σημείο του σωματός σου, μπορεις να το θεωρήσεις το γαμήλιό μου δώρο (αν και όποτε παντρευτώ) και άρα εξαιρείσαι από αυτό.

      Αν, τέλος, κάνεις οποιοδήοτε τατού στην κοιλιά σου -με την προϋπόθεση ότι αυτή συνεχίζει να μεγαλώνει by the day- δεσμεύομαι να καλύψω τα μισά απ'οσα θα χρειαστεί να βάλεις στο κοινό ταμείο στις επόμενες διακοπές μας.

      Ο λόγος μου συμβόλαιο.

      Delete
  3. εγώ βιβλία θα σου πάρω- όχι ακόμα, γιατί μου πέφτεις λίγο μακριά, όταν- και άμα σ αρέσει.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Άμα μου πάρεις αυτά που θέλω, ντάξει

      Delete
  4. Στην σάλτσα βάζεις τοματοπελτέ ή κονκασε; Πρόσθεσε και λίγο κανέλα στο τέλος και δεν θα με ξεχάσεις.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Bitch please! Όταν λέω "την παγκοσμίου φήμης μακαρονάδα με τόνο" νομίζεις ότι αστειεύομαι;

      Με κονκασέ την κάνω συνήθως αλλά όταν δεν έχω βάζω πουμαρό. Κανέλα, γαρύφαλο (ολόκληρο) κι άλλο ένα μυστικό συστατικό είναι στανταράκια. Αν θες την συνταγή μπορώ να στην στείλω πριβέ. Επίσης μπορώ να σου στείλω ένα πιάτο με κούριερ για να δοκιμάσεις πρώτα αμα θες

      Delete
  5. Οκ πέρασες το τεστ.Απλά επειδή πολλοί λένε ότι κάνουν σάλτσα τόνου αλλά λίγοι ξέρουν τα μυστικά της. Δεν θέλω συνταγές σύντροφε την μαγειρεύω εδώ και έξι χρόνια κάθε φορά με απόλυτη επιτυχία.

    Αυτή η underground συνταγή πολλάκις με έχει προβληματίσει .Διαδίδεται μόνο μεταξύ φοιτητών; Επειδή και εμένα φοιτητής μου την έμαθε. Οι μεγάλοι γιατί δεν την ξέρουν; Τελικά πρέπει να την σβήσεις με κρασί; Επειδή εγώ το αφαίρεσα. Σκορδάκι ναι ή όχι; Κασέρι προεραιτικά; Επειδή την ισσοπεδώνει και δεν πάει. Άραγε ο πρώτος φοιτητής που την έφτιαξε θα μας λύσει κάποτε τις απορίες;

    ReplyDelete
  6. Τώρα που το λες -δεν το είχα παρατηρήσει πρωτύτερα- αλλά ναι έχει ένα underground στοιχείο η συνταγή και είναι αρκετά διαδεδομένη ανάμεσα στους φοιτητές. Θα σε στεναχωρήσω όμως. Την ιδέα την πήρα από την μάνα μου που με την σειρά της την πήρε από τη γυναίκα του θείου μου (κουνιάδα της;) στην Κρήτη. Βέβαια εγώ την τελειοποίησα και η δικιά μου καμία σχέση δεν έχει πλέον με της μάνας μου (την κάνει πολύ βαριά, την ρεύομαι 2 μέρες).

    Σκορδάκι όταν δεν βαριέμαι ψιλοκόβω μια σκελιδα και το τσιγαρίζω μαζί με τα κρεμμύδια, αλλά την κάνει πιο βαριά. Εναλλακτικά ρίχνω σκόνη καμια φορά. Αλλά κυρίως χωρίς. Με κρασί ποτέ δεν την έσβησα. Πάντα με το μυστικό συστατικό μου το οποίο θα πάρω μαζί μου στον τάφο. Κασέρι (φαντάζομαι εννοείς το κίτρινο τυρί αλλά ας μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα) επειδή είμαι λίγο λαίμαργος και αμπλαούμπλης βάζω αν και έχεις δίκιο ότι την χαλάει. Όχι όμως κι ανεπανόρθωτα.

    ReplyDelete
  7. Fuck you tripokaride! Εγώ απόλαυσα πολύ τις ποιητικές σου απόπειρες και περιμένω νέες! Μην σου πω κιόλας οτι αν τις παύσεις δεν θα ξαναπατίσω στο μαγαζάκι σου και θα χάσεις έναν αναγνώστη (σιωπηλό μεχρι τώρα μεν, πιστό δε). Και ξες, οι αναγνώστες είναι σαν τους πελάτες: κάνεις τα πάντα για να τους ικανποιήσεις, έχουν πάντα δίκαιο και πρέπει να κάνεις ο,τι περνάει απο το χέρι σου για να τους κρατήσεις. Είναι αδιανόητο, σχεδόν εγγληματικό να χάσεις έναν πελάτη που έχεις είδη κερδίσει. Πρόσεχε...

    ReplyDelete
  8. Ευχαριστώ για τις ευχές σου τέκνον μου, όποιος κι αν είσαι. Δεν θυμάμαι να έχω ποστάρει ποτέ οιεσδήποτε ποιητικές μου απόπειρες εδω πέρα. Δηλαδή, όσο ψώνιο και να είμαι δεν νομίζω να βγάλω ποτέ τα ποιήματα μου στη φόρα. Πάρα ταύτα, κι επειδή, όπως πολύ σωστά το έθεσες, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και επειδή όντως δεν θέλω να χάσω την πελατεία μου, πρέπει να αρχίσω να γράφω πάλι σιγά-σιγά. Και θα το κάνω. Απλά έχω μπλέξει αυτό τον καιρό σε μια σπείρα με σπουργίτια.

    Επίσης, μιας και το έθεσες, κι επειδή την έχω κάνει αυτή τη συζήτηση με πολλούς μπλόγκερζ, ναι μεν γράφουμε για την κάυλα μας κι όχι για τα σχόλια, αλλά να ξέρεις αυτά, τα σχόλια δηλαδή, πολύ μας βοηθάνε για να συνεχίζουμε να γράφουμε περισσότερο και καλύτερα. Οπότε καλά έκανες και βγήκες από τις σκιές, και θα χαρώ ακόμα περισσότερο αν βγεις κι από την ανωνυμία :)

    ReplyDelete