Πάει καιρός που έχω να γράψω κανονικό πόστ σε τούτο το μαγαζάκι και μιας και οι λογοτεχνικές μου απόπειρες δεν έτυχαν της αναμενόμενης ανταπόκρισης (ε δεν σκίσατε και τα καλσόν σας, ας μη κοροιδευόμαστε μεταξύ μας) είπα να γράψω μετά από καιρό ένα αρθράκι σαν κανονικός μπλόγκερ. Ξες, άσχετες μαλακίες για την προσωπική μου ζωή που δεν αφορούν και κανέναν στην τελική αλλά εγώ τις μοιράζομαι μαζί σας όπως και νά ΄χει, μιξαρισμένο με μια all time classic λίστα/κατηγοροιοποίηση πραγμάτων όπως κάνει κάθε μπλογκερ που σέβεται τον εαυτό του και...βουαλά: εγγυημένη εμπορική επιτυχία. Αντε μπας και ανεβάσουμε λίγο τα views και πουλήσουμε την ψυχή μας στο διάολα όπως ο κοντός.
Την αφορμή για το συγκεκριμμένο ποστ την έδωσε μία κονσέρβα τόνο σε συνδυασμό με τα επερχόμενα γενεθλιά μου. Το δεύτερο θα το εξηγήσω ευθύς αμέσως. Για το πρώτο κάντε λίγη υπομονή. Έρχονται τα γενεθλιά μου που λες και ως είθιστε, έχω λαμβάνειν δώρα. Οπότε δεν ξέρω αν βιαστήκατε να βγάλετε συπεράσματα από τον τίτλο, - δεν είμεθα περιοδικό κυρά μου, ιδέες και λύσεις για το σπίτι κι άλλα τέτχια- αλλά οι ιδέες και οι λύσεις αφορούν τα δώρα που θα ήθελα να λάβω στα γενεθλιά μου. Δεν είναι υποχρεωτικό κι ούτε θέλω να εκβιάσω κανέναν να μου πάρει δωρο. Εγώ γενικά δεν παρεξηγώ γιατί κι εγώ απ'αυτούς είμαι. Από αυτούς που ξεχνάνε δηλαδή, κι αμα δεν κανονιστεί κάνα ομαδικό δώρο και με πρήξουν οι υπόλοιποι να συμμετάσχω, δεν πρόκειται να δεις δώρο απο μένα. Όχι γιατι δεν σε θεωρώ σημαντικό, απλά τέτοιος είμαι ρε παιδί μου. Οπότε κι εσύ με τη σειρά σου αμα με γράψεις στα αρχίδια σου, δεν κρατάω κακία. Επίσης αν σκοπεύεις να μου κάνεις δώρο κάτι χειροποίητο ή συμβολικό, με χαρά θα το δεχτώ και θα το εκτιμήσω και ιδιαιτέρως. Το ποστ απευθύνεται κυρίως σε αυτούς που σκοπεύουν -έτσι κι αλλιως- να μου αγοράσουν κάτι από τα μαγαζά. Με ευρώ. Ή δραχμές. Δεν ξέρω σε τι φάση σε σχέση με την ευρωζώνη θα είναι η ελλάδα μέχρι τις 19 του Μάρτη. Και μιας και ανέφερα τα ομαδικά δώρα που είναι και της μοδός τώρα τελευταία, θεωρώ ότι είναι προτιμότερα μη σου πω, γιατί ναι μεν λαμβάνεις λιγότερα δώρα, αλλά πολύ καλύτερα. Εμείς με 3 συγκεκριμμένους φίλους μου το κάνουμε χρόνια τώρα. Έτσι κατέληξα εγώ με το guitar hero (όλο το σετ), ο άλλος με snowboard, ο παράλλος με οθόνη και ο τέταρτος...Καλά ο τέταρτος είναι περίπτωση. Όταν ψωνίζεις δώρο για αυτό τον άνθρωπο, δεν εχει σημασία τι δώρο θα του κάνεις. Σημασία έχει από που το πήρες, πόσα έδωσες και το σημαντικότερο: Να έχει κάρτα αλλαγης. Στην ουσία το δώρο σου προς αυτόν είναι η κάρτα αλλαγής, που τυχαίνει να συνοδεύεται από ένα random αντικείμενο το οποίο και θα αλλάξει για να πάρει αυτό που ήθελε, ή ό,τι του γυαλίσει στο κατάστημα από το οποίο το πήρες τελος πάντων. Για να μην μακρυγορώ και ξεφεύγω απ' το θέμα, οι ιδέες και λύσεις που θα προτείνω είναι για έναν και μόνο λόγο. Για να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Και αυτοί που θέλουν να μου κάνουν ένα δώρο αλλά και εγώ -κυρίως εγώ. Διότι από τη στιγμή που κάνεις την κίνηση και ξοδεύεις τα ωραία σου λεφτάκια, κάντα τουλάχιστον να πιάσουν τόπο. Πάρε μου κάτι που το χρειάζομαι πραγματικά και θα με κάνει χαρούμενο κι όχι άλλο ένα άχρηστο διακοσμητικό χώρου ή μπλουζάκι που θα προσθέσω στη συλλογή με τα 3.546 μπλουζάκια μου. Όσο για το στοιχείο της έκπληξης που θα χαθεί, κι άλλα τέτοια ρομαντικά και γλυκανάλατα, ένα έχω να πω: klein mein. Που στα αρχαία Πρωσικά θα πει, "τα αρχίδια μου κουνιούνται". Αν θες να μου κάνεις έκπληξη κέρνα μου υπερμούναρο για λαπ ντανς και την ώρα που χω την σουφρα της στη μύτη μου, πες μου ότι είναι τραβέλι. Εκεί να δεις έκπληξη! Εν ολίγοις, τα παρακάτω αντικείμενα τα θέλω, συνιστούν τις τρέχουσες υλικοτεχνικές μου (κι όχι μόνο) ανάγκες, σκοπεύω να τα αγοράσω έτσι κι αλλιώς και θα τα χρησιμοποιώ ή θα τα χαίρομαι καθημερινά.
Ανοιχτήρι για κονσέρβες
Λοιπόν αυτό είναι κάτι που πραγματικά χρειάζομαι. Και το ανακάλυψα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Είμαι τις προάλλες νηστικός και μου έρχεται η έμπνευση να φτιάξω την διάσημη μακαρονάδα μου με τόνο. Κι ενώ έχω βράσει τα μακαρόνια, έχω τσιγαρίσει τα κρεμμυδάκια κι είμαι έτοιμος να πετάξω μέσα στη σάλτσα το μυστικό συστατικό-κλειδί (τον τόνο) συνειδητοποιώ ότι η κονσέρβα δεν έχει αυτό το τσουτσουνάκι για να ανοίγει αυτόματα. ΠΑΝΙΚΟΣ! Φυσικά δεν έχω ανοιχτήρι για κονσέρβες, διότι ποιός μαλάκας αγοράζει πια κονσέρβες που δεν ανοίγουν αυτόματα; (ποιός άραγε; έλα δεν θέλω σχόλια και μαλακίες, την κονσέρβα την άφησαν στο ντουλάπι μου κάτι περιπλανώμενα νεφελίμ που βγήκαν από τα σιφώνια του μπάνιου). Τι να κάνω κι εγώ; βουτάω το χασαπομάχαιρο και ξεκινάω την επιχείρηση άνοιγμα κονσέρβας αλά Τζόν Ράμπο. Πουτάνα όλα! Τόνοι και ζουμιά παντού. Άσε που παίζει η μακαρονάδα να είχε και κασσίτερο μέσα εκτός από αλάτι και πιπέρι. Συμπέρασμα: χρειάζομαι ανοιχτήρι για κονσέρβες. Είναι ζήτημα προσωπικής ασφάλειας και σωματικής ακεραιότητας. End of story.
Κινητό
Ντάξει δεν μπορώ να πω ότι χρειάζομαι άμεσα κινητό. Μια χαρά δουλεύει αυτό που έχω κι ας έχει φάει πιο πολλές τουμπες κι από τον Καραγκούνη. Έτσι για την ανανέωση. Να χω κι εγώ Android να κάνω στάτους απντέητ στο φέηςμπουκ από τον καμπινέ. Να είμαι κι εγώ κοινωνικά αποδεκτός και να μπορώ να κοιτάξω τους φίλους μου στα μάτια. Να μιλάμε και τζάμπα με το whatsapp βρε αδερφέ κι έτσι θα επωφεληθούν και οι ίδιοι από αυτήν την αγορά. Επίσης δεν θέλω κάνα άηφον κι αηδίες. Είμαι ενάντια σε αυτή τη συσκευή του διαόλου που σφυρηλατήθηκε στα καζάνια της κόλασης από τον ίδιο τον Σατανά. Ντάξει άμα μου φέρει κανείς άηφον δεν θα του το πετάξω στο κεφάλι, αλλά δεν θα το αγόραζα ποτέ από μόνος μου κι ούτε θέλω οι φίλοι μου να πουλήσουν το αριστέρο τους νέφρο για ένα κινητό. Συμβιβάζομαι με ένα σαμσουνάκι που είναι και φτηνό και αξιοπρεπέστατο.
Ηλεκτρικός Βραστήρας
Ντάξει ούτε βραστήρα χρειάζομαι εδώ που τα λέμε. Έχω επιζήσει 28 χρόνια (τα τελευταία 3 εξ αυτών ζώντας μόνος μου) χωρίς αυτό. Απλά όλοι μου λένε πώς μπορώ και ζώ χωρίς βραστήρα κι ότι είναι απίστευτη ευκολία που σου καλυτερεύει την ποιότητα ζωής και σου λύνει τα χέρια και δεν είναι δυνατόν να μην έχω κι άλλα τέτχια. Ε κι έγω θέλω να τους διαψεύσω. Να τον έχω εκει πέρα στην κουζίνα και να μην τον χρησιμοποιώ. Έτσι για το ροκ.
Τατουάζ
Εντάξει τώρα αρχίζουμε να μιλάμε σοβαρά. Τατουάζ θα κάνω έτσι κι αλλιώς. Γιατί λοιπόν να μην μου το κάνουν δώρο οι φίλοι μου; (ή έστω ένα μέρος από αυτό). Επίσης πιστεύω ότι είναι γαμάτο δώρο γιατί θα το χω πάντα μαζί μου -μέχρι να πεθάνω- και θα θυμάμαι αυτούς που μου το χάρισαν. Αν κάποιος αποφασίσει να μου κάνει το συγκεκριμμένο δώρο εξ ολοκλήρου μόνος του, χτυπάω και το όνομα του από κάτω, δε μασάω. Κάτι σαν χορηγός ένα πράμα.
Ναρκωτικά
Σοβαρά τώρα, αυτά τα χρειάζομαι. Μου 'χουν τελειώσει. Εδώ στις Βρυξέλλες άκρες δεν έχω, το χόρτο που βρίσκεις από τους μαυρους στον δρόμο δεν κάνει ούτε για εντομοαποθητικό και Αμστερνταμ θα κάνω καιρό να πάω. Οπότε τι καλύτερη ιδέα από το να μου κάνουν οι φίλοι μου δώρο μια αξιοσέβαστη ποσότητα καλού και μυρωδάτου χόρτου. Σίγουρα θα το χαρώ. Το νου σας μόνο παιδιά 5 γραμμάρια ο καθένας να κουβαλάει. Μη σας πάνε και μέσα την ώρα που το φέρνετε. Επίσης για έξτρα πρωτοτυπία προτιμήστε και κάνα μανιταράκι.
Συναυλίες
Ο καιρός ανοίγει και η συναυλιακή περίοδος ξεκινάει. Αρχής γενομένης από την προσεχή Τετάρτη και για 2 περίπου μήνες θα πάω σε άπειρα λάιβ. Εδω πέρα γενικά, αλλά και ειδικότερα τα λάιβ που επιλέγουμε, δεν είναι άκριβα. Καθένα κυμαίνεται από 10 μέχρι 15 ευρώ. Όταν όμως τα αθροίσεις όλα μαζί, βγαίνουν αρκετά φράγκα. Αν μαζευτούν λοιπόν οι φίλοι μου και μου πάρουν από ένα εισιτήριο ο καθένας, θα με κάνουν πολύ χαρούμενο. Άσε που είναι και γαμώ τις πρωτότυπες ιδέες για δώρο. Επίσης συνδιάζεται πολύ ευκολα και όμορφα με το από πάνω.
Κολώνια
Γιατί μου τελειώνει. Έτσι απλά. Φοράω μια συγκεκριμμένη κολώνια η οποία μου αρέσει πολύ. Γενικά ξενερώνω κάθε φορά που μου τελειώνει γιατί πρέπει να αγοράσω καινούργια. Και για κάποιο ηλίθιο λόγο οι κολώνιες είναι γελοία ακριβές. Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Γιατί να είναι τόσο ακριβές δηλαδή; Σκατά, δεν ζούμε στο Παρίσι του 17ου αι. που η κολώνια ήταν το μόνο πράγμα που επέτρεπε να γίνεται ο διαχωρισμός των τάξεων με μόναδικό κριτήριο την όσφρηση (οι φτωχοί βρωμάγανε απλά και πολύ, οι πλούσιοι βρωμάγανε λιγότερο και με μια ιδιαίτερη εσάνς μπόχας ανακατεμένης με πατσουλί). Δηλαδή για το θεό, υπάρχουν σήμερα τρόποι ωστέ να διατηρούμε την οσμή που αναδίδουμε σε ανθρώπινα επίπεδα. Δεν είναι και τόσο απαραίτητη ωστε να κοστίζει τοσο ακριβά πια η γαμημένη!! Στο διάλο συγχίστηκα με τους μαλάκες. Άλλαξα γνώμη, μη μου πάρετε κολώνια. Θα πλένομαι πιο συχνά και θα βάζω αποσμητικό.
Γκρουπ ον δραστηριότητες
Άλλο ένα γαμάτο δώρο κατά τη γνώμη μου. Τώρα τελευταία που ανακάλυψα τον μαγικό κόσμο του groupon έχω ενθουσιαστεί, έχω πάθει μιαν εξάρτηση το λες. Επίσης πάντοτε ήμουν υπέρ των όχι και τόσο "υλικών" δώρων. Δηλαδή θεωρώ ότι μια δραστηριότητα, κάτι που θα το χαρείς με τους φίλους και την παρέα σου όπως μια εκδρομή ή ένα δειπνο σε γαμάτο εστιατόριο, ή κάτι που θα το απολάυσεις μόνος σου όπως πτήση με μονοκινητήριο αεροπλάνο ή sky diving, μπορεί μεν να "τελειώνει" και να μην μπορείς να το "πάρεις" μαζί σου ή να το κρατήσεις, αλλά σου δίνει πολλά περισσότερα. Στην "ψυχή" ("aawwww, τι γλυκός που είναι ο Τρυποκάρυδος" πρέπει εδώ να πεί τουλάχιστον μία θηλυκία αναγνώστρια/θαυμάστρια). Και το groupon προσφέρει άφθονα τέτοια δώρα ευτυχώς.
ΥΓ1: Για τους RL φίλους μου οι οποίοι είναι και αυτοί που στην ουσία θα μου αγοράσουν (ή όχι) δώρο και οι οποίοι φαντάζομαι (το καλό που σας θέλω) θα διαβάσουν το παραπάνω άρθρο, ελπίζω πως δεν χρειάζεται να πω πως το άρθρο είναι χιουμοριστικό και δεν θέλω τίποτα παρα μόνο την αγάπη σας και αποδοχή σας. Άντε και λίγο χόρτο. Αν παρ΄όλα αυτά θέλετε να μου πάρετε κάτι σώνει και καλά, φηλ φρη του τέηκ αηντίαζ...
ΥΓ2: Αν μετά από αυτό, καταλήξω να πάρω σαν δώρα το ανοιχτήρι για κονσέρβες και τον βραστήρα κι όχι το τατού ή το κινητό...νταξ τι να πω; Θα 'στε μεγάλα τρολ.
